Het is nauwelijks voor te stellen, en het zal niemand zijn ontgaan: onze onvolprezen wandelgroep bestaat al 30 jaar en gedurende dit hele jaar wordt dat heuglijke feit met extra activiteiten bejubeld.

Zo stond er voor vandaag een wandeling met boswachter Aaldrik Pot op het programma. Frieda was al een maand bezig om chauffeurs te regelen en waar dat op uit draaide laat zich raden: er waren meer dan voldoende auto’s. De BBtjes zouden de BBtjes niet zijn als zich niet een kleine complicatie voordeed in de vorm van de 4 busreizigers die in twee verschillende bussen naar de ontmoetingsplek in Haren kwamen. Tenminste … dat was de bedoeling. De eerste bus met daarin Astrid en een aspirant lid reed stoïcijns Haren voorbij, ondanks de druk op het rode knopje. Wat te doen? Een belletje naar Frieda, waar iedereen zich mee bemoeide, en heel fijn: Ellie was zo lief om de twee dames op te pikken bij P&R Westlaren. Rond kwart over tien stroomde het parkeerplaatsje bij de Buitenplaats in Norg vol.

Want wat een opkomst: Aaldrik mocht zich verheugen in een indrukwekkende groep van 28 belangstellende wandelaars (het kunnen er ook 29 zijn geweest, voor een betrouwbare telling was er te veel gekrioel)! Hij werd er niet warm of koud van, stelde zich met een kort praatje aan ons voor en vertrok vastberaden, met de hele horde achter zich aan voor wat een interessante en afwisselende tocht zou worden. Dit gold ook voor het weer overigens, het was Maart op z’n Maartst. Regen, hagelbuien, af en toe een zonnige periode: het wisselde elkaar in groot tempo af. Aaldrik was niet in het minst onder de indruk, integendeel, bij de derde hagelbui vroeg hij met een grote grijns “Vinden jullie het nog leuk?”

En wat bleek hij een aangename verteller. Hij nam ons mee in zijn enthousiasme en liefde voor zijn “thuis”: het landschap rondom Norg. Met veel kennis van zaken introduceerde hij het overkoepelende thema van deze dag: landschapslezen. Alle details werden hier als het ware aan opgehangen, hij vertelde over de ontginningen, zandverstuivingen, bosbouw -en kap. Over de wegen die ten behoeve van houtvervoer werden aangelegd, over het ontstaan van de pingo ruïnes, de akkers die opbollen richting de dorpen, over aanleg van eikenbomen die nodig waren voor de gebinten in de boerderijen, maar minstens zoveel wist hij te vertellen over dassengeuren, vogels, marters en bloemen. Het loonde om bij hem in de buurt te blijven lopen want hij bleef ook buiten de gezamenlijke vertelmomenten een bron van interessante informatie.

Een uurtje voor het eindpunt was er ineens een kleine roep om koffie in een café, maar na een pijlsnelle stemming werd dat idee afgeblazen en besloten we tot alleen een nazit. Aaldrik, kind aan huis daar, belde even naar het restaurant van de Natuurplaats om onze grote groep aan te kondigen. We bevolkten daar bijna het hele restaurant, maar we konden lekker in de warmte nagenieten van deze heerlijke dag.

Op de terugweg reed ik ivm operatie Ringweg-Zuid via Peize terug naar huis en werd daar nog getrakteerd op een mooie regenboog. Het kon niet op! Leden van de feestcommisie: Bedankt voor deze boeiende wandeldag.

Marja