Qua wisselvalligheid heeft de maand april van oudsher een zekere reputatie maar zo bont als dit jaar heb ik het niet vaak meegemaakt. Alle weertypen binnen een week, soms zelfs op een dag. Twee dagen brokjesweer, om vervolgens met hangende pootjes mijn reeds opgeborgen dikke jas uit de winterstalling te moeten halen. En met de kleinkinderen paaseieren verstoppen in de sneeuw: het was weer eens heel wat anders. Een paar jaar geleden schreef ik al: April heeft zijn gril.

Onze BBtjes wandelcombinaties zijn niet voor een gat te vangen en lieten zich ook de afgelopen weken niet onbetuigd. Het woensdagclubje liep mooie tochten vanuit Assen, Gieten en Winschoten. In dit clubje ontpopt Frieda zich als een getalenteerde voorloper.

Samen met Margot loop ik regelmatig vanuit haar of mijn huis, ook maakten we een fijne tocht door het Lauwersmeergebied, vanuit Zoutkamp. Een aanrader voor wie eens een wat kortere wandeling wil maken.

Gisteren had ik de wandeling vanaf station Beilen maar weer eens van stal gehaald: 25 km in stevig tempo, toch was er genoeg tijd voor een paar uitgebreide pauzes op mooie plekjes. Ik had paaseitjes in de aanbieding en Jan, die al maanden met zijn Sint Maartenchocola loopt te leuren kon de laatste voorraad eindelijk aan ons kwijt.

Prachtig was het: showtime in de natuur, dus overal bloeiende forsythia, allerlei bloesems, bottende lariksen en dito kamperfoelie. In de tuinen bloeiden de magnolia’s volop. In de Braak waar ik deze week wandelde met twee vriendinnen (soep en pizza mee) zag het wit van de bosanemoontjes.

Naast wandelen wordt er door veel BBtjes meer gelezen dan ooit, meer tv en series gekeken, maar er staat nu nog een ander punt hoog op de gespreksonderwerpenagenda: de ontwikkelingen rond corona. Het vaccinbeleid scoort hoog op de irritatieranglijst. Om maar te zwijgen over alle toezeggingen en versoepelingen die bij nader inzien toch wat te voorbarig blijken te zijn geweest en dus weer herroepen moeten worden.

Tegelijkertijd is het goede nieuws dat de eerste BBtjes hun prik in ontvangst hebben genomen. Ook ik binnenkort, yes! Dat opent de weg naar de tijd waar we reikhalzend naar uitkijken en die ons weer de mogelijkheid geven in grotere groepen te wandelen. Jan D. verwacht in juli, Janny ook, Margreet denkt na de zomer en ik heb geen idee. We zien het wel.

Het lijkt heel waarschijnlijk dat we de komende tijd het OV niet in mogen zonder mondkapjes. Dit bracht ons aan het fantaseren over BBtjes exemplaren. Dus mocht iemand zich geroepen voelen om zich over een ontwerp te buigen: Schroom niet!

Tot slot nog even een citaatje van mijn favoriete columnist Sander Donkers die in coronatijd het wandelen heeft ontdekt, inclusief de aanschaf van door hem voorheen verafschuwde afritsbroeken, degelijk schoeisel, rugzak met thermosfles, enz. Kortom voor ons een tweede natuur, voor hem nog niet. Aan het eind van een lange afstand pleegt hij tegen zich zelf te zeggen: "Wie is die man?" Maar ook: "Wat kijkt hij tevreden"!

Marja