Evenals het wandelprogramma kon ook de jaarvergadering dit jaar niet doorgaan vanwege de coronamaatregelen. Gelukkig mogen we weer met grote groepen naar buiten en kunnen we weer wandelen. Het lag dus voor de hand om de jaarvergadering tijdens een wandeling te houden. Ook wel erg toepasselijk eigenlijk, vooral op een hunebed.
Voor het eerst na een lange periode was de ontmoetingsplek weer eens op het station. De komende tijd gaat dit ongetwijfeld nog voor uitdagingen zorgen gezien de vele werkzaamheden in en om de stad Groningen, maar het avontuur van deze ochtend bestond uit de vage verwachting van veel nieuwe aspirant-leden die eventueel, heel misschien, of misschien niet, mee zouden kunnen lopen.
Wat een dag was het zaterdag 26 juni! Een echte Lou Reed ‘Perfect day’. Het weer was geweldig, de wandeling was mooi, het gezelschap was aangenaam en de picknick was heerlijk.
En het was ook een soort reünie. BB-tjes die elkaar lang niet gezien hadden, kwamen naar Muntendam voor een polderwandeling en een picknick. Het was ook nog eens de eerste afterlockdowndag; weg met de mondkapjes, de groepsgrootte en het alcoholverbod. Wij waren met 17, lieten ons het bier en de wijn bij de picknick goed smaken en die anderhalve meter is in de buitenlucht iets minder belangrijk.
En een goed begin was het, deze eerste post-lockdown wandeling. Omdat er nog een beperking is in het aantal personen in een auto hield Jan D. nog even vast aan het principe startplaats en starttijd en zie maar dat je er komt. Met reistips, dat dan weer wel.
Ook dit jaar geen Duitslandtrekking met Hemelvaart. En ook het met 30 personen buitensporten was nog niet van kracht. Maar Tea, 1 van de weinige, nog werkende BB-tjes, en ook nog in de zorg met veel weekenddiensten, had in december al vrij gevraagd voor Hemelvaart en ook gekregen.
Niet dat ik nou zo bijster veel heb met paardenbloemen, maar ik hoorde van deze nationale feestdag die blijkbaar in het leven is geroepen vanwege de achteruitgang van de soort.
De magical mystery tour maakten we met de T(h)ea’s in Bakkeveen. Tea had moeite de parkeerplaats te vinden en reed er een paar keer voorbij. Op de parkeerplaats stonden twee ooievaars op die lange, dunne poten te balanceren op een afgezaagde boom en waren druk bezig een nest te bouwen en vlogen af en aan met takken. We vreesden dat het niks zou worden, te klein oppervlak en te laat begonnen.
Qua wisselvalligheid heeft de maand april van oudsher een zekere reputatie maar zo bont als dit jaar heb ik het niet vaak meegemaakt. Alle weertypen binnen een week, soms zelfs op een dag. Twee dagen brokjesweer, om vervolgens met hangende pootjes mijn reeds opgeborgen dikke jas uit de winterstalling te moeten halen. En met de kleinkinderen paaseieren verstoppen in de sneeuw: het was weer eens heel wat anders. Een paar jaar geleden schreef ik al: April heeft zijn gril.