De Boetenbaintjes zijn enthousiaste wandelaars uit Groningen. We wandelen twee keer per maand op zaterdag in Groningen, Drenthe of Friesland. Daarnaast organiseren we andere activiteiten, zoals wandelweekenden. De afstanden variëren van 20 tot ongeveer 30 km en het tempo is zo'n 5 km per uur. Het aantal mensen dat meedoet hangt sterk af van het seizoen en het weer, maar is meestal niet groter dan 20 personen. Heb je interesse? Neem dan contact op via dit formulier.

Zij was speciaal uit Amsterdam gekomen om ons wandelverkeersles te geven. Wander Lust heette ze, inderdaad het zusje van Ellie Lust. Zijn de Boetenbaintjes een groep en daarmee een colonne en moeten ze rechts van de weg lopen? Of zijn het losse individuen en lopen ze links van de weg? Met deze en andere tips was Wander 1 van de hoogtepunten van de jubileumfeestavond.

Ook de tweede jubileumactiviteit trok een groot aantal deelnemers. Na de wandeling op het Dwingelderveld met 28 meelopers, genoten 30 BB-tjes deze keer van een combinatie van wandelen en varen: een overgangsactiviteit voor als de ouderen helemaal niet meer kunnen wandelen. Een enkeling deed alleen de boottocht en één bofkont wandelde niet, maar deed wel twee ritjes met de boot. De bofkont was Karin, ze was op de gebruikelijke tijd en de gebruikelijke vertrekplek bij het station, maar ja wij waren een half uur eerder al vertrokken. Karin had de belangrijkste passage van de mail gelezen, te weten het overmaken van 10 euro naar de penningmeester en had dat braaf gedaan, maar had geen aandacht besteed aan de vervroegde vertrektijd. Dus kwam ze met de auto naar de boot en mocht mee terugvaren om haar auto op te halen.

Eigenlijk zou Margreet D de rondwandeling Norg leiden, maar ze heeft nog steeds een zeer onwillige knie en is daardoor niet zo mobiel. Hopelijk gaat het de volgende keer wel lukken, Margreet.

Peter nam de wandeling over en leidde 10 BB-tjes om en door het mooiste dorp van Drenthe. Marja kwam van de verkeerde kant op de parkeerplaats bij de Norgerberg en bleef de hele dag gedesoriënteerd en wilde steeds de andere kant op. Gelukkig wist Peter de weg wel, hoewel de gps van Marieke soms uitkomst moest brengen. Dat kwam vooral door de smalle, kronkelende bospaadjes. We zagen een soort tarantula van mos, een mysterieus verschijnsel. Was hij echt? En wat was het dan? Was hij gemaakt? En waarom lag hij daar? Mooi was ie wel. Ik hoorde ook nog een vreemd vogelgeluid, Thea wist niet welke vogel het was en Margreet S was er niet om uitsluitsel te geven. Ze volgt een bomencursus en kan ons straks precies de namen van alle bomen noemen en misschien ook nog welke vogel in welke boom zit.