Welkom
Vanwege de aangescherpte coronamaatregelen is wandelen in groepsverband helaas niet mogelijk. Vandaar dat wij op dit moment geen wandelingen organiseren. Hopelijk kunnen we over enige tijd weer samen op pad. Mocht je zodra dat weer mogelijk is met ons mee willen wandelen, neem dan contact op via dit formulier.
Weinig nieuws onder de zon, of onder wat voor weertype dan ook…
Qua wisselvalligheid heeft de maand april van oudsher een zekere reputatie maar zo bont als dit jaar heb ik het niet vaak meegemaakt. Alle weertypen binnen een week, soms zelfs op een dag. Twee dagen brokjesweer, om vervolgens met hangende pootjes mijn reeds opgeborgen dikke jas uit de winterstalling te moeten halen. En met de kleinkinderen paaseieren verstoppen in de sneeuw: het was weer eens heel wat anders. Een paar jaar geleden schreef ik al: April heeft zijn gril.
Maartse buien en vogels
Het is zaterdag en normaal gesproken een wandelzaterdag. Maar het programma is op. Vandaag vind ik dat niet zo erg, want er vallen maartse buien met hagel, een klap onweer en veel wind. Niks aan, dan maar een dagje niet, zelfs geen ommetje. Twee weken geleden was het ook al geen wandelweer, Weerplaza gaf een 1 en dus werd de wandeling in Grolloo gecanceld. Het is wel heel bijzonder, het afblazen van een tocht, want in normale omstandigheden kunnen er toch enthousiastelingen bij het station staan, en zelfs bij 2 medewandelaars moet de Veurloper op pad. Maar nu we in tijden van corona in kleine groepjes wandelen, is iedereen snel bereikt.
Dan maar een beetje in huis rommelen en lezen. Ik heb net het boekje Baardmannetje en Boterkontje gekocht, dat van 200 vogels beschrijft waarom ze heten, zoals ze heten. Een buitengewoon mooi en grappig boek met prachtige foto’s en 18e en 19e eeuwse prenten. En dat voor 17,50.
Toekomstbestendig
Dit weekend is het een jaar geleden dat ons land en dus ook de wandelaars te maken kregen met de eerste lockdown. We hadden nog weinig benul van de precieze reikwijdte. Dat kan wel een week of drie duren, dacht ik nog in mijn naïviteit… Er was enige zorg of wij, BBtjes, dit wel zouden overleven. Zouden mensen niet afhaken?
Drentse Aa en Westerwoldse Aa
Het zijn mijn twee favoriete natuurgebieden. Ik weet eigenlijk niet welke ik het mooist vind. Gelukkig hoef ik niet te kiezen, want ik heb het geluk er precies tussenin te wonen. Een half uurtje rijden en ik ben er.
Op vrijdag 12 februari was de Drentse Aa aan de beurt. We hadden al drie pogingen gedaan om er met de T(h)ea’s te gaan wandelen. Telkens kwam er iets tussen. Maar de vierde keer ging het door. En het gebedje kwam uit: ‘lang gewacht, stil gezwegen, nooit gedacht, toch gekregen’.
14 Februari: Valentijnsdag
Het zou ook de verjaardag van Jo zijn geweest. Gisteren memoreerden we de Valentijns-wandeldag, jaren geleden, waarop hij met een blad vol reageerbuisjes uit de auto stapte, met daarin voor iedere vrouw een rode roos. Ach ja, die Jo…
Andere tijden, terug naar de onze: Deze week te midden van de te hoge besmettingscijfers en traag verlopend vaccinatietempo stond ons ineens een grote verrassing te wachten: Sneeuw! IJs! Ons land raakte massaal in een jubelstemming. Op de vijver voor mijn huis wordt van zonsopkomst tot zonsondergang geschaatst, beetje muziek erbij, even helemaal los. Voeg daar de vele fladderaars aan toe die de moeite nemen om naar mijn balkon te vliegen om te foerageren en mijn winteruitzicht kan niet meer stuk.