De Boetenbaintjes

Hunebed4

Voor het eerst sinds de versoepelde lockdown, wordt dit een column terwijl er niets meer op het BBtjes wandelprogramma staat. Zo’n leeg programma is een unicum, nog nooit vertoond. En het bevalt me helemaal niets!

Natuurlijk: we hebben ons met zijn allen zo goed en zo kwaad als het gaat aangepast aan de nieuwe routine, zelfs het gebrek aan routine went op den duur.

Ik ben als doorgewinterd BBtje vanzelfsprekend zo veel mogelijk blijven lopen. Dagelijkse taakjes als boodschappen doe ik als het even kan te voet. In de winkels begin ik zo langzamerhand de looprichtingen te doorgronden maar met mijn gebrekkig ruimtelijk inzicht was dat in het begin nog een hele toer. Ook qua langere afstanden heb ik de laatste weken allesbehalve stil gezeten. Ik heb veel prachtige wandelingen gemaakt. Tot mijn grote vreugde vaak met een individueel BBtje. Hierbij een kort resume, het blijft uiteindelijk een BBtjes column, programma of niet.

Margreet en ik liepen een aantal verrassend leuke wandelingen uit het boekje Groningen loopt. Vanuit Lettelbert liepen we naar Enumatil, waar café “Tante Til” koffie to go in de aanbieding had. Van daaruit naar Leek en via Nienoord (van de vleermuizen, ja) weer terug. De volgende wandeling voerde ons naar Midwolda, vanwaar we een rondje om het Oldambtmeer liepen. Omdat het strakblauw was, was het onderscheid tussen lucht en water soms nauwelijks waarneembaar. Zo mooi!

Vervolgens stond Pieterburen op ons programma, inclusief een stukje Wad-en Wierdenpad. Ons welbekend, want vroeger liepen we daar nog wel met de BBtjes. Ook weer zo mooi en als beginnend vogelaar werd ik helemaal blij van het velduiltje dat we hoorden op het wad. De weg naar Pieterburen was trouwens nog een heel avontuur. Blijkbaar vindt men het een goed idee om de wegen in deze tijd eens een goede opknapbeurt te geven met allerlei onduidelijke omleidingen tot gevolg. We raakten volledig de weg en de kluts kwijt, reden over een fietspad en geraakten pas na een stevige omweg op de plek waar we wilden starten. Google Maps was minstens zo blij als wij: U heeft Uw Bestemming bereikt!!!

Met Thea was ik in Friesland. We liepen bij Earnewald en door de Jan Durkspolder, onderdeel van de Alde Feanen. Een prachtig gebied die we deels ook eens liepen met Jan de R. Op het terras aan het water met uitzicht op de levendige Friese Ee aten we ons broodje en toverde Thea als vanouds, surprise, een paar kakelverse eitjes van haar eigen kipjes tevoorschijn. Ah, wat een goede herinnering aan onze nachtwandelingen!

Met Annemiek liep ik in de Onlanden, met een nazit in de heerlijke tuin bij haar Stadsparkhuisje, Mariette en ik maakten vanuit Muntendam een mooie wandeling met aansluitend een borrel en de onvolprezen spinazie-kaas-pannenkoeken van Peter. Met Janny en Wim liep ik vanuit hun huis naar TuinindeStad, de superfijne kwekerij net buiten Vinkhuizen, waar ik de verleiding niet kon weerstaan om een pot met een van mijn favorieten te kopen: de echte koekoeksbloem.

Margot is succesvol gedotterd, met haar heb ik onder meer bij de Drentse Aa gelopen. Wat een voorrecht toch om dat gebied als achtertuin te hebben.

Terwijl ik dit stukje schrijf is het nog steeds prachtig en warm weer, met wat lichte regendreiging, dat wel, maar mede daardoor en door al dat gewandel heb ik het gevoel dat ik al maanden op vakantie ben. Geen Oostenrijk of Spanje dit jaar, maar wat hebben onze drie Noordelijke provincies ons veel te bieden.

Rest mij nog een grote wens: weer wandelen met de BBtjes. De belangrijkste belemmeringen blijven de 1.5 meter en het vervoer. Maar, een kleine onthulling: achter de schermen zijn we aan het kijken naar een aantal scenario’s. Ik hoop eerlijk gezegd dan ook dat dit mijn laatste “coronatijd” stukje zal zijn. Maar ja, ik heb geen glazen bol en dus eindig ik maar weer met: blijf op de been, blijf gezond en hopelijk zien we elkaar snel.

Marja