De kop is er af. De eerste twintigjarigjubileumactiviteit is een feit. Het leverde een geslaagde dag op en een nieuw (werk)woord: Boetenbainen, bedacht door de schipper van het partyship. In het vervolg gaan we dus niet meer wandelen, maar Boetenbainen.

De ochtend was weinig spectaculair, of het moest al zijn dat Wim via een omweg het vertrekpunt bereikte. We waren met velen. 26 BB-tjes wilden deze dag niet missen, ondanks de slechte weersvoorspelling. We liepen in droog en rustig weer via het Noordlaarderbos en Midlaren naar De Bloemert aan het Zuidlaardermeer waar het partyship op ons lag te wachten en op dat moment begon het te regenen. Gelukkig was het geen open boot. Annemiek en Marja hielden nauwlettend in de gaten dat iedereen zijn rugzak en jas op de juiste plek deponeerde en toen Jan R. arriveerde staken we wal.

De schipper, Roos, was een man met humor en kennis van het gebied, maar kende zijn plaats. Baukje was van het eten en drinken, schepte ons een prima courgettesoep in en zorgde dat de broodjes en het beleg aangevuld werden. Het was lekker en gezellig. We zaten droog en de regen tikte op het dak. Roos had beloofd dat het na het bootjevaren droog zou zijn, zodat we konden doen waar we goed in waren, nl. Boetenbainen. Maar droog was het niet, wel ‘stralend’, zoals hij grapte. Dus regenbroek aan, capes om en paraplu’s op. Willemien had de verkeerde jas aan. Het bleek dat Jo die van haar had aangetrokken. “Zelfde merk, en daar let ik op”, aldus Jo. “Andere kleur, en daar let ik op”, zei Willemien. En dat was het begin van een avontuurlijke middag.

Jan. D. had speciaal voor deze lustrumwandeling een soort hindernisbaan uitgezet met minimaal 20 omgewaaide bomen. We raakten daar binnen de kortste keren Jan R. kwijt. Zo gaat dat als je niet meer gewend bent in een groep te lopen. Maar tot teleurstelling van Laura R. (die zich al een nieuwe partner bedacht had), kwam hij op een niet logisch plek het bos uit. De uitspraak van Laura deed Wim denken aan een artikel in de Volkskrant van deze ochtend over "vreemdgaan". Hij had trouwens niets nieuws geleerd. Laura S. had wel een voor mij nieuw verhaal over vreemdgaan. Het blijkt dat die 50pluszondagochtendmannenfietsclubjes niet alleen fietsen, maar onderweg langs de hoeren gaan. Thuis gekomen douchen ze niet alleen het zweet van hun lijf.

We liepen langs het strand van Meerwijck, waar kitesurfers spectaculaire toeren uithaalden. Wij moesten met het zelfbedieningspontje oversteken. Een fietsclub was ons voor. De eerste helft was al over en uit alle macht en met alle kracht werd het pontje weer teruggetrokken. Het ging niet snel, maar och. Het werd pas echt leuk toen de tweede helft van de fietsclub aan boord ging en zowel aan het voorste als het achterste wiel gedraaid werd. Dat betekent dat je tegen elkaar indraait en dus geen millimeter vooruit komt. Na verloop van tijd snapten ze het systeem en kwam het goed. Toen waren wij aan de beurt. Er mochten 10 personen op de pont. Wij dachten dat 27 lichtgewicht BB-tjes op hetzelfde neer kwam. 3 BB-tjes vonden dat het niet kon en bleven achter. Jo riep telkens dat we aan de grond liepen, maar we bereikten gewoon de overkant en gingen schuilen in de schuur tot de andere drie er waren. Een nogal boze mevrouw van het restaurant joeg ons de schuur uit. Ze had slechte ervaringen met groepen, krassen op de auto of zoiets.

OK, dan gaan we de regen wel weer in. Maar we waren nog niet af van de boze mensen. Twee mannen op fietsen met honden en stokken dachten dat wij op hun land liepen en daar niet hoorden. Nu namen we ook wel een groot deel van het pad in beslag, maar dat is geen excuus voor hun agressieve gedrag. Wat gebeurde? Ze wilden passeren, belden (maar niet al te hard) en de ene raakte Berend, omdat hij zijn stok horizontaal op het stuur had en die stok raakte Berend. Berend bleef op de been, maar de fietser dook over het stuur de berm in. Niet leuk natuurlijk, maar om dan Berend met een stok te lijf te willen gaan onder het slaken van vloeken en andere niet al te nette woorden is wat overdreven. Gelukkig bleef Berend rustig en liep het goed af.

We sloten de dag af met een drankje. De organisatie was tevreden, omdat alles volgens planning en goed verlopen was en wij waren blij met de prima organisatie van de deze eerste activiteit en zien met een gerust hart de volgende uitjes tegemoet. Wel graag wat minder regen en meer zon.
Mariette