Alle 14 BB-tjes waren opgelucht dat de hitte verdreven was. Konden we eindelijk weer ademhalen en kilometers maken. Het eerste uur was het echter wel wat frisjes aan de blote benen en kwamen er regelmatig buien over. Dat was nu ook weer niet de bedoeling. We wilden al bijna klagen. Maar naarmate de dag vorderde kregen we wat we wilden: zon, mooie wolkenluchten en een lekker windje en ongeveer 22 graden.

Margreet D. liet ons met Dieverbrug als startpunt beide kanten van de Drentse Hoofdvaart zien en was erin geslaagd twee nieuwe uitspanningen te ontdekken. Leggelo en Geeuwenbrug zijn geen leuke plekken om te wonen, lijkt me. Je wordt verwelkomd door buurtapps en krijgt het idee dat het er niet veilig is. Maar misschien zijn die bordjes juist neergezet om het leuk te houden.

Na die dorpen liepen we langs het Blauwe Meer, dat helemaal niet blauw is, maar eerder smaragdgroen. En groot. Er was geen mens te bekennen, terwijl er toch een prachtig strand is. Blauwalg? Of gewoon nog te fris? We hadden ook geen zwemneigingen. We aten een broodje en deden een plas. De rust van het Blauwe Meer ging over in een ontmoeting met een kudde koeien, die ook blij waren dat het niet meer zo heet was. Ze kwamen enthousiast op ons afrennen, waardoor bij een aantal van ons de schrik om het hart sloeg. De koeien bleven op gepaste afstand staan en keken ons nieuwsgierig aan. Toen wij weer in beweging kwamen, bewogen ze mee. Margreet D. wilde al op zoek naar een alternatieve route en Maria stortte zich in de armen van Marja. De dapperen onder ons vonden dat er geen reden was voor angst en omlopen. 'Koeien doen niets, als je zelf ook rustig blijft'. Het komische was dat de koeien ons de weg leken te wijzen. Soms denderden ze ons met zijn allen voorbij, dan bleven ze weer op het pad staan. Ze wandelden een heel stuk mee. En dat was geen wonder, want we liepen op het pad, dat naar hun boerderij leidde. Het was hun route dus.

Bekomen van dit avontuur was het tijd voor koffie. Die werd genuttigd op het terras van camping de Reewissel. Twee dames namen er een wafel met warme kersen bij. Die liet even op zich wachten, maar dan heb je ook wat. Een schotel vol wafel, kersen en slagroom. Genoeg voor de rest van de dag. Na de koffie hadden we een tweede ontmoeting met koeien. Nu stonden we aan de goede kant van het hek en vond iedereen ze plotseling leuk en lief en aandoenlijk. Deze koeien waren ook blij dat het koeler was en maakten sprongen van plezier. Wel bijzonder om zo'n grote koe van die bokkensprongen te zien maken. Oh ja, en ergens onderweg stond ook koe met een gigantische uier, die bijna de grond raakte. Ze had dan ook twee kalfjes te voeden.

Het laatste stuk langs de Hoofdvaart hadden we de zon en de wind in het gezicht. Heerlijk was dat. We waren sneller dan de bootjes. De nazit was in de tuin van de Sluiswachter. Een prachtige plek met lekkere wijn en veel bierkeuze. Je kunt er ook dineren. Dat was verleidelijk, maar doen we een andere keer.

Tot slot was er de achterbak verkoop bij Peter en Mariette. De courgettes, komkommers en druiven waren binnen de kortste keren uitverkocht.

Mariette