De tocht begon in Vorden met 9 enthousiaste Boetenbaintjes. Erna en Mariette konden ons helaas niet vergezellen. Jan D. dirigeerde ons de gehele tocht over de mooiste paden. In Vorden zochten we eerst het café op. Er werd volop genoten van koffie, thee en gebak. Het was geweldig weer: windstil, zon, overal lag sneeuw en de temperatuur was onder nul.

Het gesprek van de dag ging over wie wat mee had, hoeveel en hoe zwaar, over luchtbedden, slaapzakken, donsjes, iso-ondergoed enz. Mijn Exped (slaapmatje) werd ruim besproken. En natuurlijk waar de rugzakken 's nachts heen moesten, bij Peter in de tent of in de voortent. Mariette had geopperd dat Tea en ik dan ook wel bij of naast Peter konden gaan liggen voor de warmte en dat de rugzakken dan maar in de voortent moesten. Peter werd niets gevraagd en hij zei dat hij dan wel naast het vuur ging liggen. Later bleek ook nog dat de rugzakken van Laura en Annemiek in de tent opgeslagen moesten worden.

Tegen 16.00 uur kwamen we in Ruurlo aan. We werden welkom geheten door het gastvrije echtpaar Joke en Peter. Dat zijn kennissen van kennissen van Janet en Arjen. We mochten in het open veld een plekje uitzoeken. Er was een vuurplaats en er lag voldoende hout. Meer hadden we niet nodig toch?  ....Jawel, stoeltjes... Een ieder zocht zich een mooi plekje uit. We stonden echt prachtig in 't open veld. Toen we de tenten opgezet hadden, bleek dat het vuur al door Arjen was aangemaakt. Stoelen en een bankje werden aangesleept, zodat we comfortabel in de warmte konden zitten. Alleen Tea zat op een paar stenen met plank. We genoten met elkaar van het kampvuur en aten pinda's, borrelnootjes en chips. Echter, er was geen wijn. Ja, dat kwam doordat we Mariette misten.

Zoals altijd had ieder zijn eigen taak. De kookploeg, Tea en ik, deed de rijst, Jan de R. de pindasaus en Jan D. zorgde ervoor dat de branders aankwamen en aanbleven. Dit jaar hadden we maar liefst de beschikking over 3 branders, een luxe. De afwasploeg bestond uit Annemiek en Laura en de stookploeg werd gevormd door Janet. Dat alles onder algemeen toezicht van Peter. Jan de R. had dit keer geen tijd voor het voorlezen uit het overlevingsboekje. Dat kwam doordat we verrast werden door het muzikale optreden van Arjen. Hij had zijn joekelille meegenomen. Gezellig!

Na het diner gingen we over op de bittertjes. Het bleken Muntendammertjes te zijn. Volgens Peter was het gewoon slootwater. We lieten het ons echter goed smaken. Wel gingen er bijna neuzen en zolen van de schoenen en sokken in vlammen op.

De lucht was kraakhelder. Tegen 24.00 uur zocht een ieder zijn tent op. 's Nachts werden veel geluiden waargenomen: snurken, vreemde beesten, gekraak van de Exped, gekraak van het lopen over de sneeuw enz. Het had min 8 gevroren. De snotjes waren echter niet bevroren.

Arjen had het vuur al weer aangemaakt zodat we heerlijk rondom de vuurplaats konden ontbijten. De tenten gingen weer de rugzakken in, maar we gingen niet eerder weg voordat we het echtpaar Joke en Peter bedankt hadden voor hun gastvrijheid en deze mooie plek. Janet had nog een mooie uitnodiging voor hen gemaakt en deze overhandigd. Ze hebben daarna nog tot Barchem met ons opgelopen. In Barchem bezochten we het plaatselijke café. Daar speelde in het achterzaaltje de Barchemse Tiroler kapel. Het was net pauze daar. De gasten genoten van het bier, de bitterballen, frikandellen en de kroketten. Er ontstond een lange wachtrij.

Onze tocht ging verder richting Lochem, de eindbestemming. Het was zulk mooi weer dat we besloten om in het bos koffie en thee te gaan drinken. We genoten intussen van de sijsjes en we hielden de buizerd in de gaten, die steeds op een andere plaats ging zitten. De rugzak van Peter bleek toch te zwaar beladen te zijn. Er werden wat spulletjes verdeeld om de last wat lichter te maken.

In Lochem aangekomen zochten we eerst ....ja, weer een goed café op. De meesten van ons konden zich nog goed herinneren dat we daar ook zaten met het wandelweekend in september 2016. Dat er toen een aantal (ook ik) in een sneltreinvaart richting trein ging. Dat wilden we nu niet weer. In een rustig tempo liepen we richting trein. Op het perron werden de spullen weer herverdeeld, zodat ieder weer zijn eigen inhoud in de rugzak had. De treinreis verliep zonder problemen, tenminste bij mij.

Voor mij was dit weekend weer volop natuurbeleving. Genieten. Ik was om 18.30 thuis en ik kon terugkijken op een zeer geslaagd, gezellig weekend dankzij Tea, Peter, Laura, Annemiek, Jan D, Jan de R., Janet en Arjen.

Thea