De subcommissie Winterkamperen van de Boetenbaintjes heeft het volgende oordeel over het weekend 2011: qua temperatuur komt ie op de 2^de plaats (02-02-02 was met 17 graden warmer), qua comfort komt ie op de 1^ste plaats; camping de Dennen in Schoonloo komt met stip op 1, als je camping Hoeve de Munte tenminste niet meetelt (maar dat was geen ‘echt’ winterkampeerweekend). De Dennen ligt prachtig beschut in het bos, vlakbij het dorp Schoonloo, maar het hoogtepunt van comfort is de overdekte vuurplaats met ruime zitplaatsen, en waar je op ooghoogte kan koken. Een ander, ook aantrekkelijk voordeel is dat je er van tevoren van alles naar toe kunt brengen.

Peter bracht op donderdagmiddag alvast de ingrediënten voor het kampvuur + de drank. Even heeft hij overwogen de tent ook vast op te zetten, maar was bang dat Jan D, die later de watervoorraad zou brengen, de tent af zou breken. En dat alles deden we vooral voor Annemiek, die voor het eerst mee was. Zo begonnen we zaterdag, geheel tegen de gewoonte in, na de busrit met een uurtje koffie drinken, waren we binnen de kortste keren op de camping en zaten we weer in de kroeg, maar nu aan het bier. Rooie Thea probeerde Annemiek aanvankelijk voor haar karretje te spannen: ” let op mijn waterfles lekt, zet hem even rechtop”, “ ik ben mijn waterfles kwijt, dat hoor jij op te merken, ga hem zoeken” en meer van die bevelen, maar Annemiek reageerde te laconiek, en dan is de lol er snel af.

Rooie Thea heeft ons, tot vervelens toe (als jullie er genoeg van hebben, moet je het zeggen, hoor), laten delen in haar vogelkennis, ze volgt namelijk een cursus op internet van Nico de Haan. Ze zag een zwerm kramsvogels aan voor spreeuwen, wist niet dat een dikke knalgele bol met redelijk lange staart een geelgors was, kon net niet horen welke vogel het was, omdat ie al vertrokken was, werd lyrisch over een clubje mussen, zag ’s ochtends tijdens het plassen een hele bijzondere (welke?) roofvogel opvliegen, was helemaal bezeten van het herkennen van de mystery bird en herkende vogels vooral aan hun loop. Dit laatste leidde tot een optreden van de silly birdwalks na het eten. Zelf deed ze heel beeldend een pauw na, witte Tea trad op als merel, Peter deed een reiger na en Mariette een eend. U begrijpt het: het was een leerzaam en fantasievol weekend.

Zoals gezegd was de camping prima, ondanks de grote hoeveelheden molshopen. Witte Tea voelde zich helemaal in haar element, want thuis heeft ze molshopen in de slaapkamer. Gezellig voor haar en Gerard, en praktisch voor de hond, die daar zijn boterham in kan verstoppen, omdat de grond buiten bevroren is. Ook het vuur was prima dankzij de mooie droge blokken van Peter en zijn deskundige vuurmeestershanden. Gelukkig zaten we ondanks de kap + schoorsteen boven het vuur toch nog regelmatig in de rook, die dan zo lekker op je ogen en longen slaat en je kleren doordrenkt van rooklucht. Jan R. is gepromoveerd tot reserve-vuurmeester, omdat hij erin slaagde in de ochtend het vuur zonder hulpmiddelen weer aan te krijgen. Ook had hij het theewater al aan de kook toen ik opstond. Hulde! Vanzelfsprekend was het eten ook van topklasse, nasi met uitjes, seroendeng en pindasaus, met als verrassing de omeletjes van rooie Thea: die voor de vegetariërs met kaas, en voor de vleeseters met spek. Het kostte wel € 0,90 p.p., waardoor het totaalbedrag voor eten en drinken en overnachten steeg tot € 5,40 p.p., maar dat is altijd nog goedkoper dat koffie met warme appelbol en vanillesaus in Hofsteenge in Grolloo. En het Muntendammer bittertje was lekker en we weten nu ook hoe je onder barre omstandigheden toch aan water kan komen: je bind een T-shirt om je kuiten en loopt langs bedauwde planten, je graaft een kuil in de woestijn, doet er koffiemok in + een rietje, en dekt dat af met plastic, je veegt de condens van de tent enzovoort, en zo verder. En de routes was Jan D. waren, zoals we gewend zijn, prachtig: de eerste dag redelijk beschut tegen de wind in de bossen en de tweede dag meer open terrein met een zonnetje.

Waren er ook minder lyrische gebeurtenissen? Zeker: de afwas was een ramp. We moesten zuinig zijn met water, en de pannen waren aangekoekt. Annemiek heeft haar uiterste best gedaan en er zaten ook maar 3 rijstkorrels in het koffiewater. Witte Tea klaagde dat haar bord niet afgewassen was. Maar vooral kwamen er klachten binnen over de warme nacht: niet kunnen slapen van de warmte, enge dromen en zweten. (Allen Annemiek had het koud gehad, maar ja dat is ook geen doorgewinterde winterkampeerder). En de tent was droog. Ook ’s ochtends, toch het koudste moment van het winterkamperen, konden we maar niet koud worden, het leek meer op kamperen in september en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Om nog maar te zwijgen over de rest van de zondag: strakblauwe lucht, zon en warm. Omdat Frieda er niet was, liep Mariette in haar hempie! We overwegen dan ook een klacht in te dienen bij het bestuur, of het kamperen volgend jaar af te gelasten bij dergelijke temperaturen.

Mariette