De Boetenbaintjes

Hunebed4

Zaterdag 16 mei was een bijzondere dag voor de Boetenbaintjes. De vrijdag ervoor regende het pijpenstelen, de zondag erna werd het de hele dag niet droog, maar op zaterdag scheen de Boetenbaintjeszon en was het tot het begin van de avond heerlijk om buiten te zijn. Dat kwam goed uit, want we vierden het 15-jarig jubileum met een wandeling gevolgd door een barbecue. Het begin- en eindpunt was Erf en Weide in Woudbloem, een prima en gastvrij onderkomen.

We wandelden met Annet de Jong, boswachter bij Staatsbosbeheer door een prachtig, weids en waterrijk landschap. De schapen en lammetjes stonden tot hun buik tussen het witte fluitenkruid, de gele boterbloemen en de rode zuring. We zagen en hoorden bergeenden, wulpen, tureluurs, veldleeuweriken, reeën en hazen. Met als absoluut hoogtepunt: vier jonge vosjes. Geen moeder te bekennen, maar wel vier koppies boven de begroeiing uit. Ze lieten zich opvallend lang door verrekijker en fototoestel bekijken. Pas toen we doorliepen schoten ze hun hol in: niets meer te zien.

 
We zagen sloten vol krabbenscheer, een waterplant die beschermd is en beroemd is door de groene glazenmaker, een bijzondere libellensoort. De plant zuigt zich in de herfst vol met water om naar de bodem te zakken, in het voorjaar blaast hij zijn blaadjes vol met lucht en komt boven drijven. Ook een felblauwe waterjuffersoort was massaal aanwezig. We liepen over een brug, die eigenlijk een aquaduct was. Dat betekende dat je feitelijk over 2 waters tegelijkertijd liep: 1 vlak onder de brug, en 1 onder het aquaduct. Ook was er een vistrap gemaakt. Annet vertelde dat vele geleerden driftig gerekend hoe de niveauverschillen in 16 trappen overbrugd moesten worden om de vissen van laag naar hoog te laten zwemmen. Maar helaas, al dat rekenen was voor niets: de vissen ‘trapten’ er niet in. Als goede daad redden we een ponyveulen, dat aan de verkeerde kant van de afrastering terecht gekomen was. Ze werd met luid gehinnik ontvangen toen ze de sprong naar de goede kant gemaakt had.

Halverwege dronken we koffie in alweer zo’n gastvrij en gezellig onderkomen, waar we alles leerden over de slag bij Kolham in 1499. Op het terrein kon je allerlei spannende dingen doen, zoals een klimmuur beklimmen, boogschieten, over een touwstormbaan klauteren. Maar voor een aantal van ons was de binnenkomst over een smalle loopplank over het water al avontuurlijk genoeg.

Na afloop van de wandeling werden we beloond met heerlijke soep, een rijk voorzien barbecuedis en lekkere glazen wijn en bier. Na 3 van die glazen werd Anthonie, die er trouwens prachtig uitzag na de wandeling, heel erg giechelig. Het eten werd omlijst door licht klassieke muziek van onze fluitdames Joke en Thea. Fluiten in de buitenlucht schijnt lastig te zijn, maar het klonk prachtig en deed aan het radioprogramma ‘Vroege vogels’ denken, een spotvogel zong met de muziek mee, volgens Margreet S. Binnen draaide een zeer herkenbare mooie fotopresentatie ‘Boetenbaintjes in beeld’ gemaakt door onze webmaster en secretaris Janny. Als tussendoortje was er een quiz over wetenswaardigheden van de club. Na 6 vragen waren er nog maar weinig afvallers, na de laatste voorbereidde vraagwaren er nog maar twee kandidaten over. Thea S. bedacht snel nog een vraag en tot aller verrassing won niet Jan (al heel lang lid), maar Margreet D: zij is het jongste lid in leeftijdsjaren en lidmaatschapjaren. Ze kreeg de gouden schoen als wisseltrofee.

Moe, tevreden, voldaan en met een zitmatje als cadeautje keerden wij om 8 uur allen huiswaarts.

Mariette