wandelaar.png De Boetenbaintjes 

Hunebed4

hekEigenlijk was ik niet van plan om mee te gaan: in het voorjaar schreeuwen mijn huis en mijn dakterras om aandacht. Bovendien ben ik niet zo’n voorstander van harde wind en voor vandaag stond er een ferme bries op het programma. 

Maar tot mijn eigen verrassing stond ik om tien uur toch met 7 BBtjes op P+R Marum op de bus te wachten waar er nog eens drie uitrolden. Gezellig met z’n tienen dus. En wat fijn dat ook Iet weer van de partij was. Zoals we van Jan gewend zijn gingen we meteen op pad. Ik rende nog even terug naar mijn auto om mijn jasje op te halen. Dat bleek geen overbodige luxe. Hoewel het stralend weer was, met een strakblauwe lucht was het in de wind en uit de zon nog knap guur. Voor Iet en Hotske was het een thuiswedstrijd, ze herkenden veel en kwamen af en toe met goede raad. Niet altijd terecht, zo zou later blijken.

Tot aan de koffie in De Drie Provinciën was er geen vuiltje aan de lucht. Daarna liepen we over de prachtige Bakkeveense Duinen waar we ook wel eens in dichte mist hebben gelopen. Het was er nu schitterend, het voorjaar liet zich van zijn beste kant zien, het mooie ven lag er strak blauw bij en de vogels lieten flink van zich horen. Bremstruikjes, fluitenkruid, pinksterbloemen, alles stond in bloei.

Janopstam.jpgOp een gegeven moment had Jan een pad in gedachten dat overduidelijk was gebarricadeerd door grote takken en een hek. Volgens Iet konden we daar niet langs. Een aantal van ons vond het geen belemmering en wilde best over dat hek heen klimmen (vaker gedaan, nergens een verboden toegangsbord) maar Jan wilde zich even beraden op een boomstam. We maakten er gelijk maar een korte pauze van. Oké, we zouden het proberen. Ik verheugde me al op de klauterpartij, maar de ophef bleek voor niets: we konden keurig om het hek heen.

Over mooie rustige landweggetjes, die door de bloeiende magnolia’s en krentenbomen iets heel lieflijks hadden gekregen, liepen we verder tot we bij een lange opritachtige weg kwamen met in de verte een boerderij en een hek. Geen bord met Eigen weg of iets van dien aard te bekennen, dus Jan dacht dat het ook hier wel goed zou komen. Nou, nee dus. Aan het eind bleek het hek toch gesloten, aan de andere kant nog met waarschuwingen voor enge honden en een verboden toegangsbord. Teruggaan was geen optie, dus moesten we met allerlei capriolen, op de billen een klein taludje af en daarna een smal greppeltje over om vervolgens in een net ingezaaid grasland terecht te komen. Jan maakte zijn reputatie weer helemaal waar!

Via Willemstad en de nieuwbouwwijkjes van Marum kwamen we terecht op het terras van de Heerlijkheid, waar we werden bediend door een aardig joch van een jaar of 15 die bij een groot deel van onze bestellingen aandoenlijk vertelde dat hij dat helaas niet had. Hier hadden we nog een korte vergadering, het voert te ver om in details te treden maar het betrof een aanvulling op onze statuten over de beletregeling. Als een van de Bestuursleden langer dan 3 maanden uitvalt moet er gezorgd worden voor vervanging. Geloof ik…. Het kon in het klein gelijk in de praktijk gebracht worden want bij ontstentenis van onze voorzitter Mariette kweet Janny zich met verve van deze taak.

Na deze gedane zaak konden we het glas heffen op Jan, die ons weer een heerlijke dag had bezorgd met 24 of 25 km in de benen. Hier liepen de waarnemingen wat uiteen maar Hans Peter vond dat ik het, als journalist van dienst, mocht bepalen. Ik maak er dus graag 25 km van!

Marja