Vanaf 1999 zitten er kraanvogels in het Fochteloërveen. In juni 2014 zijn er 44 geteld. Eind augustus valt de groep kraanvogels uiteen. Een te grote frequentie van landbouwwerkzaamheden, jacht, quads, wandelaars met honden en fotografen, is de oorzaak. Quads? Wat doen die nou op het Fochteloërveen, vraag ik me af. Na nog een aantal verstoringen is er op 27 september geen kraanvogel meer te zien. Ze zijn vertrokken naar Assen of Smilde of nog verder weg (zie deze link).

Droevig en verdrietig, maar ook zonder kraanvogels is het Fochterloërveen op 11 oktober prachtig. Het ligt daar een paradijsje te zijn met glinsterend bedauwd goudgeel gras en diamanten spinnenwebben. Het is er windstil, we horen geen verkeersgeluiden en komen ook nauwelijks andere wandelaars of fietsers tegen. Het is warm en we genieten van de zon op onze blote armen. We benaderen het veen vanuit Veenhuizen en Jan D. leidt ons over een onbekend, smal paadje, waar het natte gras tot je knieën komt, langs de rand van dit uitgestrekte gebied om daarna de oversteek te maken over even smalle en glibberige paadjes. Margreet D. glijdt uit en verzwikt haar enkel, heeft pijn en kan niet verder lopen. Wij laten haar achter in het vertrouwen dat haar vriend haar komt halen en in de hoop dat het snel over gaat en haar tocht naar Ameland over twee weken niet in gevaar komt. Sterkte en beterschap Margreet!

Jan is nog maar een dag terug van zijn verre reis naar Chili en het Paaseiland en staat nu alweer klaar om de laatste tocht uit de top 5 aan te voeren. Petje af. Mondjesmaat komen zijn avonturen tot ons en natuurlijk zijn we allemaal een beetje jaloers. We beklimmen de uitkijktoren De Zeven, die niet opvalt en een is met de natuur. We denken dat we heel in de verte de grote witte reiger zien, maar kunnen niet zien of hij beweegt. "Waar zit ie dan", vraagt Thea. "Nou, links van dat bosje daar in verte", zegt Peter. "Nee, rechts", roept Margreet S. "Oh ja, dat kan ook, want ik zie eigenlijk niks", aldus Peter. Bovenop beweegt die toren wel een beetje en dat geeft een wee gevoel in de maag. Een deel van de groep is beneden gebleven dus is het niet zo netjes om over de rand te kotsen. Afdalen dan maar om de misselijkheid de baas te blijven.

Jan weet hoe belangrijk koffie is voor een BB-tje en moet daardoor noodgedwongen een parcours van 5 kilometer asfalt inlassen om bij het café in Appelscha te komen. Maar de koffie is prima en de appeltaart ook, geloof ik. Om 3 uur begint het te miezeren en de miezer gaat over in regen en de regen duurt tot het eindpunt. Dat is jammer en maakt het voor mij zwaar om de moed erin te houden en oog voor de mooie omgeving te blijven hebben: de voeten en de benen protesteren, zowel op de verharde als de mulle ondergrond.

Eindelijk bereiken we Veenhuizen. Het Verenigingsgebouw is echter bezet, dus moeten we nog verder. Eenmaal in Maallust is alle ellende vergeten. Prachtige grote koperen ketels waarin het bier gebrouwen wordt, een prachtige ronde balzaal van een toilet met glinsterende mozaïekstenen muren en natuurlijk geweldig lekker bier en andere dranken. Angela koopt een flesje, dat in antibreekkarton verpakt is, voor haar Pieter. Ware liefde.

In de auto zetten we de verwarming op heisa, want we zijn toch koud geworden van al die regen en dat koude bier. We worden getrakteerd op een prachtige, heldere dubbele regenboog. Het lijkt wel of we achter de bui aanrijden, want de regenboog blijft helder en tot Groningen zichtbaar. De oh's en ah's zijn dan ook niet van de lucht: een pikzwarte lucht met regenboog voor ons en een stralende zon achter ons. In Groningen verdwijnt de regenboog, maar blijft de lucht spectaculair: links een inzettende zonsondergang met een felblauw streep, oranje ondergrond en roze/grijze bovengrond. Voor ons is het wat grijzer met oranje en roze tinten en rechts blijft het zwart, maar het is wel droog. We prijzen ons gelukkig met deze geweldige Hollandse luchten na een prachtige wandeling door een bijna onhollands landschap. Want vanaf grote hoogte lijkt het Fochteloërveen wel een savanne, ook al zijn er helaas (voorlopig?) geen kraanvogels.

Mariette