De Boetenbaintjes

In december dacht ik nog dat de korte broek wel aan kon met winterkamperen. Dus vast de benen wat voorgebruind onder de zonnebank. Maar zo tegen 15 januari ging het vriezen en waren er voorspellingen van sneeuw, een gevoelstemperatuur van -14 en een koude wind. Brrr, en dan te bedenken dat we net een geheel gerestylde slaapkamer hebben, inclusief vaste mosgroene vloerbedekking en een nieuw bed. Dan lijkt kamperen in de vrieskou niet erg aanlokkelijk. Maar natuurlijk gingen we en was het het mooiste winterkampeerweekend in de geschiedenis tot nu toe.

Zaterdag
Zaterdagochtend was er in Groningen net een vers pak sneeuw gevallen. Er was nog niet gestrooid en geschoven, dus glibberden we met een slakkengangentje richting Noord-Sleen. Maar vanaf Gieten waren de wegen schoon. Peter en ik moesten hout, water en eten en drinken op de camping afleveren, dat was nog een extra stukje glibberen door het bos. Maar toch waren we klokslag half elf in het café in Noord-Sleen, waar uit alle richtingen (Wolfheze, Amersfoort, Delfzijl, Drachten en Groningen) een recordaantal van 11 BB-tjes aan kwam rijden. Ook de boswachter, met de toepasselijke naam D. Kamping, ging mee (zie groepsfoto hierboven).

Zoals we al weken gewend zijn waren de paden nat en glad en bedekt met een laag sneeuw. Onderweg hadden we eerst een echte sneeuwbui, en later wat kleinere sneeuw- en hagelbuitjes. Als de zon er zo nu en dan doorkwam drupte het van de bomen. Maar er was geen zuchtje wind en we kregen het goed warm. Wel wat natte schoenen en sokken. We zagen en hoorden een clubje zingende kruisbekken en over het Oranjekanaal scheerde een prachtig blauw ijsvogeltje. Zo'n boswachter ziet veel. Leuk!

In Schoonoord koffie of een biertje in de warme kroeg en op naar de camping. Onderweg kwamen we twee dames tegen die heel erg enthousiast waren over onze outdooractie en wel eten wilden komen brengen. Helaas hadden we al nasi. De camping was ook al gerestyled. Geen ouderwetse kleine overdekte vuurplaats, maar zo'n heel hoog bouwwerk inclusief een houten tafel voor minimaal 12 mensen, waar de sneeuw gewoon naar binnen kwam en een prachtig washok, dat dicht was. Het lag prachtig midden in het bos en er lag een dikke laag sneeuw. Hier en daar onder een boom was nog een plekje groen. Die werden het eerst in beslag genomen. Als welkom was er nog een beste hagelbui.

Het vuur brandde binnen de kortste keren als een tierelier, dankzij het kurkdroge hout van Peter. Er waren mensen die er wel extra voor wilden betalen, maar rooie Thea riep dat het eigenlijk haar hout was en zij het geld wilde vangen. (Toelichting: ze had van ons voor haar verjaardag een aanhanger hout gekregen, die nog niet afgeleverd was). Zoals gebruikelijk was er wijn met pinda's en chips en de verhalen over alle voorgaande winterkampeerweekenden. Daarna de gebruikelijke nasi met Beilagen, door de Jannen en de Thea's met liefde en succesvol klaargemaakt.

Tijdens de bittertjes las Erna voor uit het overlevingsboekje van Jan R. Het ging o.a. over omgaan met beren en lawines. De beer zag een mens vooral als tweebenig lunchhapje en om te voorkomen dat hij je oppeuzelde kon je in een hoge boom klimmen, maar die moest er dan wel zijn. Lawinegevaar was er niet onmiddellijk, maar we konden natuurlijk wel ingesneeuwd raken. Om te weten wat onder of boven was moest je spugen of plassen, en dan deed de zwaartekracht zijn werking, en kon je er gemakkelijk uit komen.

Rooie Thea zat ondertussen met blote voeten bij het vuur. Ze was er door slinks gedrag in geslaagd de warmste plek te vinden en de boswachter was zo goed haar sokken en schoenen in de vuurschaal te drogen, zonder dat ze in de fik vlogen. Jan D. legde zijn waterfles in het vuur en had zo een warme kruik. En toen moesten we naar bed. Maar het was nog steeds windstil en helemaal niet koud en met het ANWB donsje als pyjama met capuchon kan je niets gebeuren. Er vielen nog wat buitjes, zodat de tent goed geïsoleerd raakte en niemand het koud kreeg.

Zondag
Eigenlijk is de zondag met drie woorden klaar: wintersportlandschap, sprookje, cadeautje. Nou nog paar meer dan: wauw, super, genieten, strakblauwe lucht, besneeuwde bomen, rode wangen, en nog meer genieten. Een nieuwsgierig roodborstje liep telkens de tent van de Thea's binnen. Na de groepsfoto gingen we op pad. En alweer een clubje zingende kruisbekken in de besneeuwde lariks. Een nostalgisch rondje over camping de Dennen, onze eerste camping met overdekte (ouderwetse) vuurplaats. Koffie met veel gebak (appel, appelboerenjongens- appelnotentaart of een wafel met warme kersen) bij Hegeman in Schoonloo. Een grote familie was aan de wandel en ze hadden de pony voor de slee gespannen, hij genoot zichtbaar. En toen waren we weer bij het begin. We gaven Jan een 10 voor het weekend. Ik beurde € 6,00 p.p. voor eten en drinken, het reisgeld was € 5,00. Geen geld voor zo'n mini wintersportvakantie.

Mariette