wandelaar.png De Boetenbaintjes 

Hunebed4

GeesWe waren nog geen honderd meter op pad of we hadden al drie topwaarnemingen: een broedende ooievaar, een broedende zwaan en het sonore geluid van een roerdomp. De ooievaar had zelf een nest gebouwd in een knotwilg, half zo hoog als zijn palennest, je kon er zo op kijken. Het was midden in een lekkere drassige wei, dus ontoegankelijk voor de mens.

Dit was nog maar het begin van een prachtige wandeling rond Gees. Met zijn twaalven waren we, waaronder drie Jannen en twee Margreten. Jan R. had de leiding.

Binnen het uur zaten we al aan de koffie bij Talenti, de wereldberoemde ijs- en koffiesalon in Gees, die sinds maart in een ander pand zit, een grote boerderijschuur met een harde granieten vloer en een hopeloze akoestiek. We misten de intimiteit en knusheid van het vorige onderkomen een beetje, maar de koffie met mini-ijsje was nog steeds voortreffelijk en de kopjes nog steeds hetzelfde en de bediening aardig en vlot. Het bruine bonenijs was gelukkig niet van de bruine bonen van Bartje gemaakt, maar van chocolabonen. Ik liet me bijna verleiden tot een superlekker Thais gemberijsje, maar het was te koud.

Even buiten het dorp maakten we een nest biggetjes wakker. Ze lagen in een grote bult op een grote bult hooi. Jan D. klapte in zijn handen en daar kwamen ze aan, hoewel er een paar bleven liggen en hun kans grepen om een lekkerder plekje te zoeken. En het zijn geen gewone biggen, maar Bonte Bentheimers, zoals het klinkt zien ze er ook uit: bont gevlekt dus. Helaas waren we vergeten eikels te verzamelen en waren ze voor niets in de poten gekomen. De landgeiten die ik me van een vorige herinnerde waren er helaas niet meer. Maar wel een hele kudde hooglanders, die aan de overkant van een grote plas in de 'uiterwaarden' stonden. Het was er prachtig en we hadden geen last van landschapspijn (Landschapspijn is een boek van Jantien de Boer).

Hoewel de zon redelijk veel scheen en het een heldere dag was, was de noordenwind behoorlijk fris, geen uitgebreid zitweer dus. We liepen veel in de beschutting van het bos. Om aan de kilometers te komen maakten we een lusje rond Meppen en hoorden de specht luid op de boom kloppen en bewonderden de geheel met versteende zwammen versierde boomstam. Achteraf bezien was dat lusje niet nodig geweest, want we overschreden de beloofde 22 kilometer met twee kilometer extra. Volgens de statuten mag dat, hadden we net daarvoor bedacht. De afstand mag 10% meer of minder worden dan beschreven in het programma. Ook mogen we 10% van het aantal deelnemers onderweg verliezen, maar het mogen er niet meer worden.

ReisdoordenachtAan het begin van de Mepperdennen is de Anne de Vrieshoek, hij heeft daar een paar jaar gewoond en geschreven. We haalden herinneringen op aan Bartje, bruine bonen en Reis door de Nacht. Ook probeerden we daar het toekomstige kabinet te voorzien van goede GroenLinks ministers. Dat was geen enkel probleem, andere partijen hoefden geen ministers te leveren en Rutte mocht wel minister-president blijven. Mochten ze toch te weinig hebben, dan konden ze bij ons terecht. Jaren geleden hebben we al eens gefantaseerd over een BB-partij en ministerszetels bedacht: Marja op onderwijs, Peter op Milieu, Margreet D. op financiën en rooie Thea voor Welzijn en zorg. Buitenlandse zaken of Ontwikkelingshulp kost ook geen enkele moeite met al die bereisde BB-tjes. Niemand wil defensie.

Tijdens de laatste pauze hadden we onze gekste waarneming; een klein zwart/wit hondje, zo weggelopen van de His Masters Voice-affiche. Hij was danig in de war, liep met zijn neus over de grond, schonk ons geen aandacht, luisterde niet, liet zich niet aanhalen en was zijn baas kwijt. Die kwam even later aanlopen en zei dat het hondje oud en doof was. Dat heb je als je je hele leven naast zo'n luidspreker moet zitten.

Jan D. had het mooiste voor het laatst bewaard: het Mekelermeer en de Hoge stoep. Het werd er jammer genoeg niet warmer op en er vielen een paar druppels. Om half vijf waren we weer terug bij de ooievaar en de zwaan, ze zaten nog steeds op hun nest. De roerdomp hield zich stil.

BeermarterVoor het eerst in jaren was er geen nazit, omdat het café dicht was. In de auto hoorde ik op de radio dat er een beermarter uit een dierentuin in Drenthe ontsnapt was. Had ik graag aan onze waarnemingen toegevoegd.

Mariette