De Boetenbaintjes

Hunebed4

Zeker niet voor de overheid. Wij wilden met de auto naar het station in Assen om daar de andere Boetenbaintjes te ontmoeten voor een fraaie herfstwandeling. Maar de N33 bleek die dag niet berijdbaar tot Gieten. Op de site van A naar B(eter) werd aangegeven dat de soort hinder ‘matig’ was, maar dat de aard van de hinder ‘wegafsluiting’ was en dat laatste lijkt mij toch tamelijk heftig, tenzij bedoeld werd dat de duur (slechts 1 dag van 9.00 -17.00 uur) matig was.

Maar ja daar konden we niet op wachten. Dan maar helemaal met de trein, zeker nu eindelijk alles eindelijk geregeld is voor mijn OV-chipkaart: de Arrivakorting is geregistreerd, evenals automatisch opladen met € 20,--. Uitchecken bij Arriva en onmiddellijk inchecken bij NS, en op de terugweg omgekeerd, blijft een kwestie van opletten. De trein was bomvol, maar toen wij in Assen uitstapten, ruimde dat lekker op. Op het perron stonden nog wat Boetenbaintjes en we gingen met 21 man/vrouw op pad.

Nu was het weer ook buitengewoon mooi en aangenaam: een lekker zonnetje, geen wind en prachtige herfstkleuren. Ik vind het herfstlicht eigenlijk het mooiste licht: niet zo fel, mooi laag en het creëert een gouden wereld met die bruine grassen. Zeer de moeite waard om je bed voor uit te komen en 25 kilometer door het Drentse landschap te wandelen. Beetje door het bos, over uitgestrekte akkers, tussen de grafheuvels door, langs het Looner en het Deurzerdiepje, over Kampsheide en zonnebaden op het Balloërveld. Veel te mooi om te laten verstoren door een gesprek over de (euro)crisis en fantaseren over de terugkeer van de gulden, of hoe duur alles is. Zeker voor Winie, want zij rekent alles nog om naar guldens. Nee, dan past een gesprek over boeken of de foto’s van Ruud van Empel in het Groninger museum beter. Hij heeft Martha geïnspireerd tot het gaan volgen van een cursus fotoshoppen. Wie weet kunnen we binnenkort naar een expositie van haar.

Ook niet zo blij werd je van de aanblik van de afgefikte schaapskooi op het Balloërveld. Ik geloof niet dat er slachtoffers onder de schapen of lammetjes gevallen zijn, hoewel de aanbieding van gegrilde lamssalami wel die associatie opriep. Toch zal het kerstgebeuren dit jaar anders zijn op dat Balloërveld, denk ik. Veurloper Wim had het maar druk met het tellen van zijn schaapjes. Bijna was hij er 1 kwijt geraakt: Berend was zo enthousiast aan het fotograferen dat hij helemaal achterop raakte en ons kwijt was. Maar gelukkig vond hij op tijd weer aansluiting. Een aantal andere schaapjes werd wat opstandig toen de herder ons door een wel erg drassig en soppig weiland leidde. Er werd hier en daar zachtjes gevloekt. Wim riep nog dat Jezus toch ook over water kon lopen, maar dat hielp niet. Als je pech had liep het water je over de schoenen, zoals bij o.a. Margot. “Het voelt wel erg zwaar, maar het is niet zo koud als ik gedacht had”. Het bleek ook nog een bonus te zijn, die vermijdbaar was geweest, maar een beetje avontuur hoort erbij, toch? De veurloper zelf gaf aan dat we hem op de ledenvergadering uit zijn ambt konden ontheffen, maar ja dan moest er wel een andere kandidaat zijn. En aangezien die oproep al een jaar op de website staat en nog niemand zich gemeld heeft, vrees ik het ergste. Dan maar natte voeten.

Het einde was wat rommelig. De voorhoede haalde in gezwinde pas net de trein, een deel vertrok meteen per auto of brommer, een clubje, dat een hekel heeft aan de DE-koffieshop (tenminste op borreltijd) ging bier en wijn kopen bij de AH to go om mee te nemen in de trein, en een laatste groepje ging toch gezellig koffie drinken in de DE-koffietent. De bier- en wijnhalers hadden pech, want de trein had een kwartier vertraging, hetgeen tot gevolg had dat de biergroep en de DE-groep toch in dezelfde (alweer volle) trein terecht kwamen. NS heeft ook een bijzondere manier om de vertraging aan te kondigen; ze herhalen een aantal keren achter elkaar dat de trein over een kwartier zal komen, zodat ik al bang was dat hij nooit zo komen. Maar gelukkig stopten ze met omroepen en kwam de trein toch aan. Communicatie is niet zo gemakkelijk.

Mariette