1 Veurloper, 3 vrouwen (waarvan 1 in een brokje) en 2 auto’s: that was all there was op het stationsplein op zaterdagochtend om te gaan wandelen in Aalden. Thea was speciaal via Groningen gereden omdat Peter bang was dat er te weinig auto’s zouden zijn. Dus ging Martha op de heenweg bij haar in de auto en op de terugweg bij ons, zodat Thea rechtstreeks naar huis kon: de chauffeurskosten werden eerlijk gedeeld.

Met zo’n klein groepje heeft de veurloper het gemakkelijk zou je zo denken. Niets is minder waar. Alle vrouwen wilden zijn aandacht en zo’n charmant brokje leidt de aandacht ook aardig af. Hij raakte helemaal in de war en miste een afslag. Hierdoor kwamen we op een drukke weg terecht die we ook nog in de verkeerde richting afliepen. Een bushalte en Thea hielpen hem uit de droom en brachten ons weer op het rechte pad. Het gevolg was dat we Oosterhesselen van een andere kant binnenliepen en we Peter de rest van de tocht bleven controleren.

Ook met de horeca wilde het niet zo vlotten. De beloofde banketbakker met koffie was er niet en in Oosterhesselen waren beide cafés gesloten. Dan maar een broodje op het terras zonder koffie. De uitbater was er wel, zag ons ook zitten, maar kwam niet in actie. 100 meter verderop was een terras met koffie en appelgebak, maar ja, we hadden net pauze gehad en volgens Martha had Gees voldoende horeca. Dus liepen we door op zoek naar bloemenwinkel Rosita, waar we rechtsaf moesten. Geen bloemenwinkel te bekennen, maar gelukkig wel een teken van het Drenthepad. Ook de Joodse begraafplaats waren we voorbij voor we het in de gaten hadden.

Horeca in Gees was ook zo eenvoudig niet. Overal bordjes met "‘Ot en Sien, snipsnoarderijen", maar geen koffie. Via de mevrouw van de plaatselijke kledingwinkel annex wijnverkoopster ontdekte Martha ijssalon Talenti, waar heerlijk ijs en koffie complet te koop zou zijn. En heerlijk was het. We zaten in een mooie tuin met veel intieme zitjes en een gebouw waar ijs gemaakt werd en een toiletti was. Ze waren nogal van het Italiaanse daar in Gees. Talenti was ontstaan door een i achter de naam van hun pony Talent te zetten, dat klonk meteen Italiaans, dus dan ook maar een i achter toilet. De kaart was veelbelovend: koffie/thee of cappuccino complet voor 5,75 en complet stond voor appeltaart met ijs en slagroom. Martha en Peter gingen voor complet. Thea en ik waren wat bescheidener, maar kregen wel een klein glaasje met whiskycrème-ijs bij de latte macchiato. Het werd Peter allemaal vergeven, die gemiste horeca, want dit overtrof alles.

Was het ook een mooie wandeling en viel er wat te zien? Wis en zeker. We zagen 2 nesten met ooievaars, we zagen een hele grote kudde Schotse Hooglanders bewegingloos in de wetlands van de Geeser stroom staan, en we zagen een geelgors. Dat laatste is op zich misschien niet zo bijzonder, maar zijn gedrag was heel apart: een suïcidale bermtoerist leek het wel. Hij was absoluut niet schuw en scharrelde in de berm vlak langs de weg en als er een auto langs kwam vloog hij even op, er bijna tegenaan en ging dan snel weer aan de scharrel. We konden hem heel goed bekijken, gestreept koppie en rug. Thea twijfelde of het een geelgors was, want hij was zo gestreept en niet zo knalgeel en het voorbeeld in haar boekje was toch een beetje anders, ook die van een geelgors in zomerkleed. Wij drieën waren ervan overtuigd dat het een geelgors was, zeker toen we haar foto naast die in het vogelboekje legden. Maar Thea bleef tot het eind van de dag praten over "dat vogeltje".

We kwamen door mooie dorpen met prachtig onderhouden huizen en tuinen, veel rietgedekte boerderijen met daaronder kunstig vlechtwerk. We schampten Sleen en dachten aan Jan en de begrafenis van zijn moeder. En het was stil, heel stil. Geen zuchtje wind, geen blaadje bewoog, geen verkeersgeluiden, geen tegenliggers, (behalve een echtpaar dat tot de billen nat was, omdat ze in de blup gezakt waren, d.w.z. hij tot aan zijn billen, omdat hij nogal aan de maat was, en zij tot haar enkels omdat ze slank was) en geen gekakel van een grote groep BB’tjes.

We eindigden op een zonnig terras in Aalden met koele wijn en koud bier. Het was een mooie dag.

Mariette