Nog maar amper hersteld van het fantastische en pittige Duitslandweekend kwam ik vanwege een open brug net op tijd bij het station om me bij 9 andere BBtjes te vervoegen. We konden gelijk vertrekken, Henk had geen routebriefjes maar de Tomtom deed zijn werk.

In Bakkeveen moesten we even wachten op iemand uit Drachten, dacht Henk. Thea misschien? Nee, die was het niet, Oh Maria dan zeker. Nee, ook niet. Het was een nieuwe uit Sneek. Oh Jetske dan? Maar nee, ook die naam zei hem niets. Uiteindelijk bleek het Wies te betreffen, die om 9.00 uit Sneek was afgereisd, dus zeker om 10.00 in Bakkeveen had kunnen zijn. Nee, dus! Ten eerste had ze de files bij knooppunt Joure waar al een tijd aan de weg wordt gewerkt, ernstig onderschat. Ten tweede bleken haar uitgeprinte routebeschrijving en behulpzame passanten haar alle kanten van Friesland te laten zien behalve de goede. Nadat wij een kwartiertje gewacht hadden belde ze weer: "Ik kom er zo aan, hoor!". Maar "zo" vonden wij een te rekbaar begrip, het gemor zwol aan, iemand zei dat we kwamen om te wandelen en niet om te wachten en dat gaf de doorslag. Zonder Wies vertrokken we en raadden haar aan om maar vast naar de Stripe te gaan, onze koffiestop.

Met een heerlijk zonnetje, weinig wind, blote benen en korte mouwen (behalve de tekenvrezers) liepen we door de mooie bossen rond Bakkeveen. Ons geliefde onderwerp: "eten", kreeg vandaag een extra stimulans door het aanstaande eindexamen van Josephine. Vol enthousiasme maakte ze gewag van het 6 gangen menu dat ze komende woensdag onder het kritisch oog van examinatoren moet bereiden.

Bij de eerste sanitaire stop (op een mooi plekje bij een ven met libellen/waterjuffers, we wisten voor de zoveelste keer het verschil niet) en pauze op de Duurswouderheide werden er al dan niet vrolijke herinneringen opgehaald aan het eten van orgaanvlees en het gerelateerde verplicht moeten slikken van levertraan. Dit alles n.a.v. de zwezerik die Josephine moet bereiden. En passant kregen we er nog even een minicollege over.

Op naar de koffie in Wijnjewoude, bij de Stripe, waar we een vrolijke Wies aantroffen die al anderhalf uur op het terras had zitten wachten. Gewoontegetrouw werd er taart besteld maar onbezorgd genieten was er ten behoeve van voornoemd examen niet bij: de kwarktaart van Josephine werd aan een kritisch culinair onderzoek blootgesteld en..... afgekeurd. Iedereen mocht een hapje proeven en we waren het in meer of mindere mate met haar eens. Behalve Henk, die zichtbaar genoot van zijn eigen stuk taart.

Na de koffie ging het verder door de bossen waar we de hele dag vergezeld werden door de koekoek en langs mooie zomerslootjes met kwakende kikkers, pijlkruid, zwanenbloemen en veel ander moois. Er viel weer een hoop te genieten! We hadden nog een laatste stopje bij de ons bekende Freulevijver waar ik de schrik van mijn leven kreeg door een kikker die tussen mijn benen wegsprong bij het plegen van een plasje. Niemand heeft mijn gil gehoord, maar ik heb hem echt geslaakt!

Terug in Bakkeveen troffen we een drukte van belang: een old timeroptocht, iets met de avondvierdaagse, en nog een ander onduidelijk feest. Onze auto's stonden plotseling achter een hek en waren afgesloten door een roodwit lint. Dankzij Sietske en Frieda die het lint voor de chauffeurs omhooghielden konden we de auto's nog snel verplaatsten. Nu op naar het terras want het bier lonkte. We hadden 24 km in de benen en keken weer terug op een fijne wandeling. En nu maar duimen dat het over twee weken net zulk goed zomerweer is, zodat we voor onze jaarlijkse picknick plan B niet uit de kast hoeven trekken!

Marja