wandelaar.png De Boetenbaintjes 

Hunebed4


Alle weerprofeten hebben ons een prachtige voorjaarsdag beloofd, maar om half tien is het bij het station van Groningen behoorlijk koud en grijs. De brokjes zijn dan ook -na appoverleg- maar thuisgelaten. We vertrekken met twaalf BB naar Uffelte, waar Thea zich nog bij ons voegt. Opvallend is het aantal mannen vandaag: 6 van de 13 wandelaars. Helaas kan Mariette niet meelopen, ze heeft nog teveel last van haar blessure, die nu gediagnosticeerd is als een verkramping van een spier in de voet, wel behandelbaar gelukkig. Hopelijk gaat het herstel  nu snel.

Tot onze vreugde schijnt in Uffelte de zon al volop, wat ons tot enig gejubel brengt. We zijn nog maar net onderweg als ik in het open veld mijn eerste veldleeuwerik van dit jaar (mijn “wenssoort” voor vandaag) hoor jubelen. Dat ontlokt mij een vreugdejubel! Even verderop moeten we echter vooral rustig zijn: we moeten door een kudde Schotse hooglanders, geen aandacht trekken dus. De koeien laten ons gelukkig ongestoord passeren. Het is een prachtige tocht vandaag, zeer afwisselend. Marja loopt -zoals het een goede veurloper betaamt- gedecideerd voorop. Jammer genoeg ontbreekt het haar GPS vandaag aan besluitvaardigheid, waardoor er soms toch even een aarzeling is. Wim: zo krijg ik allemaal “spikes” op mijn opgenomen trail!

Na een illegale oversteek van een heideveldje - aan de andere kant aangekomen zien we een bordje met: de wandelroute is verlegd om de heide de kans te geven te herstellen- strijken we neer op het terras van "De Rand van Havelte". Een aardige ober brengt direct kussens voor de loungebanken en voorziet ons, samen met een collega, in vlot tempo van heerlijke koffie met dito appelgebak voor de liefhebbers. De outfit van de obers -de ene heeft prachtige schoenen met bijpassende riem, de andere alleen maar mooie schoenen- wordt uitgebreid besproken. Janny grijpt de gelegenheid, bijna de voltallige jubileumcommissie is aanwezig, aan om nog maar eens te proberen een datum te vinden voor hun volgende vergadering. En er wordt gejubeld: een topadres hier! Toch moeten we na de tweede koffieronde maar weer eens verder, we zijn nog niet op de helft.

De route blijft onverminderd mooi, over heide en langs vennen, met af en toe een heuveltje; de jassen kunnen uit in de al heerlijk warme zon en we mogen zelfs een poosje in de heide liggen. Ik inventariseer dan ondertussen de vogels die ik vandaag al heb horen jubelen: naast de al genoemde veldleeuwerik zijn dat : bonte en groene specht, (vlaamse) gaai, buizerd, boomkruiper, boomklever, roodborst, winterkoning, vink, goudhaantje, zwarte mees, koolmees, pimpelmees, huismus, spreeuw, merel, en ook de geelgors, nog niet goed op zang, maar Thea en ik zijn het er over eens, het is de geelgors, al met al niet gek voor de 23e februari.

Kort voor Uffelte komen we nog langs een kraampje met “huisgemaakte” sappen, waaronder braamboossap. Er wordt flink ingekocht. Bert, Jan en Peter hebben echter duidelijk meer zin in bier en benen door naar de Roskam, geen tijd te verliezen….

Tijdens de nazit, waar we bij de toast op Marja in koor jubelen: het was een prachtige tocht, Marja, bedankt! worden de km-standen van de verschillende GPS-en gemiddeld. Dat blijkt op 24 km uit te komen, precies de afstand die ons beloofd was. Chapeau!

 Margreet