wandelaar.png De Boetenbaintjes 

Hunebed4

Oldambtmeer

Bureau het Wilde Oosten is het creatieve brein achter al die mooie mozaïekbanken in Oost-Groningen. Wij wandelden in Oost-Groningen een rondje Blauwestad, maar hebben geen socialsofa gezien, hoewel er wel 5 staan. Wild was het er wel, vooral rond de Beersterplas en in het Midwolderbos, waar we met bebloede benen van de braamstruiken uitkwamen. En klam was het ook en dus lekker veel muggen. Maar het grootste deel liepen we in open terrein met de zon in het gezicht en een verfrissend windje.

Gerard was weer helemaal fris en fruitig en had het blessureleed achter zich gelaten. De knieën deden het weer goed en hij had als vanouds de pas er weer goed in en liep de route uit het hoofd. Zes BB-tjes volgden hem in een iets langzamer tempo want het was warm. De buienradar had het weer eens mis en er viel geen druppel regen. Nou ja, twee druppels toen we aan het bier zaten. We begonnen met een rondje Beersterplas, waar we de rust van twee vissers in camouflagetentjes verstoorden. Bij het amfitheater, de uitkijktoren en de natuurbegraafplaats in Reiderwolde was geen mens te bekennen. Ook het ooievaarsnest was leeg. Geen wonder, want het was een verwaarloosd nest, of liever gezegd alleen een paal met een paar losse plankjes. De paalwoningen in het Oldambtmeer waren wel goed bezet met witte kokmeeuwen en visdiefjes. Op een paar palen zaten zwarte aalschovers hun vleugels te drogen en tussen de palen door zwommen zwarte waterkipjes. Wij liepen heerlijk over de dijk door de bloeiende klaver en genoten wel een kilometer of drie van dit Eschertafereel.

OldschoolEn toen was er na 14 kilometer (eindelijk) koffie. Brasserie de Old School is sinds mei open, heeft een mooi terras en heerlijke taart. Op het terras zaten Monique en een vriendin om de tweede helft mee te lopen. Marieke, de jongste van het gezelschap, leerde Martha, de oudste van de club, een nieuwe app, tikkie.me genaamd. Hiermee kun je via whatsapp betalen. Martha was namelijk haar portemonnee vergeten en had 15 euro van Marieke geleend. Via een link, die tot 1 augustus actief bleef, kan Martha dan via whatsapp het geld terugbetalen. Wat er gebeurt als je de link laat verlopen, is me niet duidelijk geworden.  Ik ben geloof ik nog niet helemaal toe aan dit moderne betaalsysteem.

Volgens de uitbater ging het aan het eind van de dag onweren en regenen, de buienradar kondigde een bui om 4 uur en 5 uur aan, dus snel weer op pad. Over het strand, waar nog ruimte zat was voor meer zonaanbidders en zwemmers, liepen we over de dijk naar het Midwolderbos. Een vader die met zijn zoontje aan het zwemmen was, vroeg of het zoet of zout water was. Hij wist het niet en er stond ook nergens een bordje. Het was wel lekker water, zei hij.

Na het bos was het nog zes kilometer over de dijk en dat viel zwaar. Het was nog steeds zonnig en warm en geen bui te bekennen. De hoofden werden roder en de trek in bier steeg. Een a-sociale chauffeur in een grote zwarte bus dacht dat de weg alleen voor hem was en reed ons, luid toeterend, bijna van de sokken. Marieke vergat in de consternatie zijn nummer te noteren, anders was ze hem in uniform de volgende week even een bezoekje gaan brengen.

En eindelijk was er om kwart voor vijf na ruim 27 kilometer lekker koud bier. Het zat weliswaar in kleine flesjes en bleek 4 euro te kosten, maar we hadden geen keus en genoten ervan. Er vielen dus twee druppels regen. Niet genoeg om af te koelen. Wij zaten thuis nog uren buiten en genoten van een lekkere maaltijd en een one-man of -womanshow van een jonge merel, die onder het toeziend oog van pa de tuin aan het ontdekken was.

Mariette