Vandaag maakten we een wandeling in Donderen. Met 11 man gingen we vol goede moed op pad. Het begon droog, maar met een kleine windkracht 8 of 9 was het toch worstelen met de elementen. Toen tijdens de koffie de regen begon, moesten een aantal al moed verzamelen om verder te gaan.

Na een klein stukje in de regen en storm besloten 2 personen terug te gaan. Aangezien het de veurloper betrof, en de overige 9 graag verder wilden heeft Jo, de tweede veurloper, het stokje overgenomen. Met 9 man gingen we vol goede moed verder, soms hingen we gewoon scheef met onze lijven door de harde wind. Gelukkig brak al snel de zon door, maar de harde wind bleef.

Onderweg moesten we nog een paar Schotse Hooglanders zien te omzeilen. Die lieten zich niet zomaar van hun pad jagen, al maakte Jan zich zo breed mogelijk. De meesten waren toch wel erg onder de indruk van deze "spierballen koeien". Een rode regencape was nog even een reden voor ze om een enge schijnbeweging te maken met hun enorme hoorns. De schapen bij wie we later in de wei terecht kwamen waren een stuk minder angstaanjagend.

Na een poosje bleek Luis een knieblessure te hebben. We waren op ongeveer 2 km van ons eindpunt en heeft Jo aangebeld bij een boer die meteen aanbood om Luis naar het eindpunt te brengen. Uiteindelijk kwamen we na zo’n 22 kilometer lopen met 8 man aan bij het eindpunt, waar we rozig van al het natuurgeweld aan de koffie, thee, warme chocola en bier gingen. We hadden het toch maar gewoon gedaan en het was een heerlijke dag.

Bedankt Jo, ook voor de uitleg van de GPS!

Marieke