Deze dag begon weer eens met een treinreisje. Naar Loppersum om precies te zijn, maar omdat ik op een steenworp afstand van de hernieuwde uitvalsweg richting noord Groningen woon ging ik comfortabel met de auto. Alleen was het niet zo comfortabel als ik me had voorgesteld want ik ging te laat van huis. Te veel getreuzeld gewoon. Ik scheurde dus door het mooie Groninger landschap waar ik weinig van heb gezien en kwam precies tegelijk met de trein bij het stationnetje aan. Pfff! Jan D. stond al te wachten en er rolden nog 9 BBtjes uit de trein, onder wie, surprise, Hella!

Het beloofde een warme dag te worden en we hadden ons daar duidelijk op gekleed: er waren twee brokjes, Wies droeg een mooi blauw rokje met bijpassend shirt, en Annemiek liep zowaar in een modieuze little black dress. We kwamen al wandelend goed voor de dag!

Het voorlopersduo had de taken eerlijk verdeeld: voor de pauze was Martha de baas, daarna nam Annemiek het stokje over. Aan het begin kregen we te horen dat dit de 7 kerkenroute was en dat de meeste kerken open waren voor bezichtiging. De eerst kerk was die van Zeerijp en tot mijn verbazing verdween vrijwel iedereen inderdaad naar binnen. Er volgden er nog veel: Leermens, Wirdum, Oosterwijtwerd, Eenum. Niet persé in die volgorde want op een geven moment zag ik door de bomen de kerk niet meer.

De kerk in Eenum bleek uit het lood te staan, wat Margreet S. flink tot de verbeelding sprak. Ze hield haar hoofd scheef en zei dat ie nu nog schever stond. Ik antwoordde dat als ze een slok op had hij waarschijnlijk nóg schever stond. Maar nee, ze dacht dat de kerk dan zou gaan dansen.

Onderweg liepen we langs verschillende kunstwerken en in tegenstelling tot vorige keren waar dat het geval was namen we daar ruim de tijd voor. De meesten van ons wisten zich nog goed te herinneren dat we in Veenhuizen eens de kans kregen om het museum in te gaan, maar dat vrijwel niemand interesse had en gelijk het terras op dook. Ook BBtjes veranderen blijkbaar.

Na 11 km, een flink aantal graden meer en de vakantieverhalen van Janny en Wim (Ierland) en Henny (Japan) te hebben gehoord, loodste Martha ons naar het café in Oosterwijtwerd. Lekker buiten aan het water. Martha was helemaal in de gloria: "Is het geen fantastisch café? Met zulke lekkere taart?" jubelde ze. En inderdaad vonden we dat we hier een volgende keer maar moesten eindigen om er samen te eten. Nu weet ik uit ervaring dat dit soort enthousiaste plannetjes vrijwel nooit doorgang vinden maar het blijft leuk om er over te fantaseren. De twee voorlopers waren sowieso in jubelstemming want alles verliep zeer voorspoedig vonden ze. En dat klopte, we mochten weliswaar weer niet over de camping bij Ekestein maar werden dit keer minder nors weggejaagd dan de vorige keer. De eigenaar (diezelfde van toen) wees ons nu zelfs betrekkelijk vriendelijk hoe we onze weg konden vervolgen.

Rond een uur of vier kwamen we bezweet aan in Loppersum en doken ook daar de kerk in: Koelte!! En we werden nog getrakteerd op een minirondleiding van een aardige meneer die veel over de geschiedenis van de kerk wist te vertellen.

Na het bier en de bedankjes voor de voorlopers voor deze mooie wandeling liepen Jan en ik op ons dooie akkertje naar onze auto's, in tegenstelling tot de anderen die op een holletje maar nét op het nippertje de trein naar Groningen haalden. Iets meer dan 20 minuten later en nu wél comfortabel, zat ik thuis na te genieten, met een lekkere droge witte.

Marja