Janny was zaterdag onze nieuwe veurloper, omdat Wim nog steeds geblesseerd is. De reis verliep voorspoedig; 2 auto’s waren precies genoeg voor 9 BB-tjes (8 vrouwen en 1 man) en de routebeschrijving naar Gasteren was perfect. Terwijl Janny de GPS inschakelde en de kaart bestudeerde werd er druk gepraat over verven en goeie huisschilders (Margot had de verfvlekken nog op haar handen) en kostte het Janny moeite ons in de benen te krijgen.

Ook kostte het haar moeite een goed begin te vinden. We liepen veel heen en weer en weer terug, en waren na een half uur bijna weer bij de auto’s, staken het Drouwenerzand een aantal keren over en hadden al 5 extra kilometers in de benen, toen Janny de GPS wegstopte en uitsluitend op de kaart liep. Vanaf toen ging het prima. Bijzonder was dat wij wel het heen-en-weer kregen, maar Janny daar absoluut geen last van leek te hebben. Na bestudering van GPS en kaart liep ze iedere keer vastberaden en gedecideerd in hoog tempo in de juiste richting, om even later net zo vastberaden terug te keren op haar schreden. Aan het eind van de dag vreesde ze geen veurloperscertificaat van Wim te krijgen. Wij stelden haar gerust: Wim was er niet bij en wij wel en het ging prima, en ook onze ervaren veurlopers zijn het voorgenomen pad wel eens kwijt: ze laten het alleen niet merken en doen alsof het de bedoeling was om 2 keer langs hetzelfde punt te komen.

Het was een mooie wandeling van Gasteren over het Drouwenerzand naar Bronneger en Ees en terug naar Gasteren. De regenbroek van Martha verhinderde niet dat er zo nu en dan een kort buitje viel, maar er waren ook warme zonnige momenten. We kwamen langs plekken, waar we met Wim vast niet gekomen waren, zoals een soort Boeddhacentrum, met mooie zitje, een huisje met Boeddhabeelden en een meditatieve sfeer. Privéterrein? Vast wel, maar bijzonder. Maar we misten de gletsjerkuil, omdat we de te veel gemaakte beginkilometers moesten compenseren met afstekertjes. Een echte Drents boertje die blauwe bessen, blauwe pruimen en blauwe aardappelen langs de weg had staan, nodigde ons uit zijn archeologische museum te bekijken. We bedankten hem hartelijk, maar gingen niet op zijn aanbod in, omdat we vreesden dat we de rest van de dag dan onder pannen waren.

Om kwart over 2 was er eindelijk koffie in de Eeserhof en we genoten daarvan op het terras in een heerlijk zonnetje. Toen we opstonden hadden we allemaal natte billen; de stoelen waren nog niet helemaal opgedroogd. De koffie was lekker, maar een 2de ronde zat er niet; de ober was in zijn uppie en had het veel te druk. Jammer. Onze volgende stop was op een hunebed, waar Martha foto’s nam van een triootje en een ijsdanseres, maar je koude billen kreeg. Ons idee om een Boetenbaintjespartij op te richten kreeg definitief vorm en onze eerste daad zou zijn om alle hunebedden, die hun tijd wel gehad hadden, te vervangen door zachte, warme en droge zitzakken. We hadden de hele dag al gefilosofeerd over een BB-partij; wij dachten dat we het allemaal beter zouden doen. We namen alle goede punten van de partijen over en natuurlijk ook meteen de macht via een fluwelen revolutie. Niks coalities aangaan. De ministersposten waren deels al ingevuld: Martha wordt ministerpresident, nicht Margreet minister van Financiën, witte Tea minister van Landbouw met Peter als staatssecretaris, Mariette buitenlandse zaken, Marja, Frieda en Iet op onderwijs, rooie Thea welzijn. En de rest komt ook helemaal in orde. We bedrijven de politiek bij walking around en back to basics, met als motto: ontspannen en onthaasten.

Dat deden we ook aan het eind van de wandeling in heerlijke stoelen rondom een brandende open haard in de Wiemel. Martha vertelde dat ze lid is van een Lyceumclub. Het is eigenlijk een huisvrouwenclub, maar dan klinkt niet zo goed. Ze is gevraagd voor het bestuur, maar daar heeft ze niet zoveel zin is. Als excuus kan ze aanvoeren dat ze wel Veurloper wil worden en dus genoeg te doen heeft. Ze gaat dan bij Jo in de leer. Naast rooie Thea, Margreet Dost is er dan een 3de vrouwelijke gastveurloper. Janny heeft het goede voorbeeld gegeven.

Mariette