Het was weer zover … 10 Boetenbaintjes stonden te trappelen om kilometers te maken in het Teutoburger Wald. ’s Morgens om half 9 had Jan D. (dankzij een dorstige Annemiek) de koffie klaar staan voor de groep die zich rond zijn huis verzamelde voor de reis.

Via Zuidbroek werd koers gezet richting Rheine terwijl het eventjes zacht begon te spetteren. Onderweg niet slechts een plaspauze maar een heuse koffiestop (alweer? Ja alweer!). Uiteindelijk arriveerden de groep rond half 12 in Schledehausen waar we de auto’s achter lieten en het echte wandelen begon. Annemiek en Wim startten met de muts op, zo warm was het nog niet. Langs akkers, koolzaadvelden en stroken bos bereikten we Bissendorf waar Jan een café wist. Het werd regelmatig bezocht door motorrijders maar toen er Boetenbaintjes arriveerden, bleek deze pleisterplaats gesloten. Helaas, geen ander koffieadres op dit traject, we moesten het doen met (ons) water en brood, zittend op een muurtje bij de kerk.

Zo tegen half 5 bereikten we de camping Ludwigsee. Er was een mooie plek voor ons gereserveerd, aan het water en tegenover het toiletgebouw en het winkeltje. Na snel de tent opgezet te hebben, begonnen de koks aan de bereiding van een heerlijke nasimaaltijd (mét eitje, kroepoek, pindasaus, uitjes, enz). Sambal bij?  Terwijl 3 dames zich naderhand ontfermden over de afwas, moesten de anderen zich warm zien te houden met … frisbee gooien met een zitlap of later een etensbord (ultieme methode om van sommige BB af te komen).

Door de lage temperaturen waren we gedwongen het dorp in te lopen om een kroeg op te zoeken, Jan D. wist nog wel een adresje waar we (misschien maar goed) de enige bezoekers waren. Door drank en enthousiasme overmand kwamen de wilde verhalen goed los (bijvoorbeeld ‘wat is het smerigste dat je ooit hebt meegemaakt?’). Ook bedachten we dat het groepsgebeuren ons zo goed bevalt dat we op onze oude dag een BB-commune gaan beginnen. BB betekent dan: ‘Bibberbeentjes’. Een BB wordt pas toegelaten als hij/zij tenminste 3 keer mee is geweest naar Duitsland en tenminste 2x is mee geweest met Winterkamperen. Een besloten gezelschap dus.   Terug op de camping zocht ieder snel zijn slaapzak op; het zou een koude nacht worden. Dromend van ons BB-tehuis hoopten we snel in slaap te vallen. Helaas, er waren in de buurt  kampeerders met een glaasje teveel op die regelmatig van zich lieten horen. Arme vermoeide BB-tjes …! Hoe zou dat verder gaan?

Laura