Zaterdag waren er  nieuwkomers en 2 afhakers. Het waren niet dezelfde personen. De 2 nieuwkomers liepen alsof ze al jaren lid waren. Een van de twee was trouwens een herintreedster, namelijk Karin de dochter van Riet. Riet was in een ver verleden een tijdje veurloper en Karin kwam vaak mee. Karin heeft twee zwemmende dochters, maar geen medewandelaars in het gezin. Ook heeft ze het Pieterpad gelopen in etappes van 40 kilometer met een 20 jaar oudere buurvrouw, die haar er uit liep. (Karin is nu 48).

Voor de afhakers was het sneu: Annemiek, net redelijk hersteld van een beste griep, was door haar rug gegaan en lopen was goed. Maar helaas was dat niet lopen met de BB-tjes; te ongelijk terrein en te hoog tempo. Na een half uurtje moest ze terug en de bus naar huis pakken. Betty had veel zweet en kou (opkomend griepje?), hetgeen leidde tot een discussie over voor- en nadelen van thermo-ondergoed, dat je voor een heel klein prijsje bij de Wybra kon kopen. Bever was veel te duur. Ze werd bij het Nije Hemelriek door haar man gehaald. (De appeltaart in het Nije Hemelriek was trouwens zelfgemaakt en daardoor populair. De boterhammen gingen weer mee naar huis).

De rest genoot van een prachtige wandeling van Gieten via het Drouwenerzand en Gasselte weer terug naar Gieten. Het was heerlijk, zonnig weer. Dus tijd voor een zonnebad in de hei. Helaas besloot een wolk precies op dat moment voor de zon te gaan hangen en werd het minder aangenaam. Vooral ook omdat de ondergrond nog behoorlijk koud optrok. Toen we verder liepen, verdween de wolk. Pestkop!

We werden getrakteerd op verhalen over de GPS-cursus van Jo aan een aantal dames. Jo had zich natuurlijk goed voorbereid en een duidelijk, degelijk en strak programma gemaakt en legde met eindeloos geduld het werken met de GPS uit. Cursus voor blondjes noemde Peter dat. Zelf werkt hij nog steeds met kaart en boekje. Ouderwetse man.

Marja en Margreet S. vergeleken de kwaliteit van hun donsjes, die resp. van de ANWB en de Zeeman kwamen. Van (die van) Marja was de glans al aardig af, aldus Margreet.

Populair was het gesprek over hoofdtransplantaties. Het werd zowel in de voorhoede als de achterhoede besproken. Hoe zou dat nou zijn als je een hoofd kreeg van iemand met een heel ander leven, die bijvoorbeeld nog nooit een boek had gelezen, maar wel heel goed kon zingen? Zou je dan dat andere hoofd worden? Dan kan leiden tot iets moois, zoals operazangeres, maar ook tot iets naars, zoals PVV-politicus. Jacqueline kreeg onmiddellijk associaties met de onthoofdingen in Syrië door IS. Die opmerking leidde tot een nachtmerrie van Peter. Hij droomde dat er allemaal hele jonge kerels lid werden van de BB-tjes, als training voor Syrië.

Een vrolijker onderwerp was de belasting. Omdat iedereen de blauwe envelop weer gekregen hadden kwamen de verhalen en de fantasie los. Zo was er een verhaal over het al dan niet moeten betalen van belasting als je een convenant had gesloten. Iemand had een verhaal over een convenant, waarin stond dat de, uit het buitenland, ontvangen alimentatie in Nederland niet opgegeven hoefde te worden aan de belasting. Wij geloofden er geen bal van, vonden het een broodje-aap-verhaal en dachten dat het fraude was. Tegelijkertijd zagen we mogelijkheden om paarsgewijs een convenant af te sluiten zodat beide partijen vrijgesteld werden van bijvoorbeeld inkomstenbelasting.

En zo keuvelend bereikten we Gieten weer, waar we een biertje dronken bij Jimmy. Het was druk, maar de, in alle opzichten, enige dame in de bediening was snel en accuraat. Ze piepte niet toen we allemaal apart wilden afrekenen.

Met deze mooi zonnige wandeling werd de (meteorologische) winterperiode afgesloten. Op naar de lente!

Mariette