Wat de Hoge Veluwe is voor Gelderland, is het Dwingelderveld voor Drenthe. Er zijn echter twee verschillen: je loopt niet in 1 dag een rondje Hoge Veluwe en het Dwingelderveld is mooier, zelfs als een rondje niet helemaal een rondje is.

Het begin ging goed: we liepen langs en rond het Dwingelderveld en genoten van de uitzichten en de jeneverbessen. Na anderhalf uur ging er iets mis, of althans er ging is anders dan de bedoeling was. Peter dacht dat ie 'hier' was, maar bleek al 'daar' te zijn, of zoiets. In ieder geval gingen we niet langs de heide naar de schaapskooi van Ruinen, maar gingen we dwars over de Benderse heide. Minstens zo mooi, maar wel lastiger lopen, vooral omdat er overal diepe slenken, vennen en grote plassen waren. Nat dus en oneffen. Het beroemde pollenhoppen van Peter kon uren geoefend worden. Leuk, maar lastig als je korte beentjes hebt of last van je rug. Maar op een gegeven moment is teruggaan net zo inspannend als doorlopen en feitelijk is teruggaan natuurlijk geen optie. De nieuwelinge vermoedde dat Peter dit dus bedoelde met 'onverharde paden'. Peter stuurde een paar verkenners (Henk, Jan D. en Wim) via verschillende routes vooruit naar een hek op een verhoging in het landschap en dat bleek in alle gevallen goed te gaan. Het hek was geen hek, maar de verhoging gaf wel zicht op het pad.

Moe en tevreden bereikten we de schaapskooi en namen een korte pauze, want de koffieplek lag op 20 minuten afstand. Het theehuis in de Anserdennen was echter bomvol. Doorlopen en geen koffie? Dat was vragen om muiterij. Er was nog zeker plek voor 6 van de 20 BB-tjes. Die mochten naar binnen en de rest ging op het terras zitten met een lekker warm fleecedekentje over de benen. Binnen kwam steeds meer plaats, dus er verdwenen steeds meer BB-tjes in de warmte. De diehards kregen koffie met taart buiten en zo was het leed snel geleden, iedereen dik tevreden en Peter opgelucht. De rest van de wandeling verliep gewoon volgens plan en was prachtig.

Veel BB-tjes bleken de stemwijzer geraadpleegd te hebben en kwamen uit op de Partij voor de Dieren. Geen wonder natuurlijk, want we houden van de natuur en dieren. We hoorden de veldleeuweriken zingen boven de heide, we zagen een jonge ree doodstil en fotogeniek staan achter een transparant grasrandje (en later nog een keer, het leek wel dezelfde), er waren schattige zwarte lammetjes met highlights op de buik en de poten, of witte met kleine zwarte plekjes, een ooievaar stapte rond op zijn hoge stelten (hij moest wel lopen, want ze hadden zijn nest van de paal gehaald), er waren honderden schapen in het lege landschap, en natuurlijk kwam de wolf ter sprake en of die er nu wel of niet in geslaagd was schaapskleren te kopen in Hoogezand of Muntendam. Kortom, dierenliefhebbers, maar we willen toch niet op de Partij voor de Dieren stemmen. De nummers 2 waren ook niet altijd de juiste optie. Ik adviseerde iedereen om voor de Staten op Nienke Homan van GL te stemmen en voor de waterschappen op Wiebe van der Ploeg van Water Natuurlijk en ook GL. GL houdt ook van de natuur en de dieren, maar niet van meststallen. We zullen zien hoe het afloopt woensdag.

Josephine was aan het flyeren voor D66, ze staat 5de, maar de verwachting is dat ze 4 zetels halen. Henk had mooie verhalen over hun reis naar o.a. Argentinië en Chili.
Omdat we nogal wat kilometers meer gemaakt hadden met dat dwalen over de hei, konden we aan het eind geen mooie lusjes door het bos maken, maar liepen we in 1 rechte lijn naar van der Valk. Daar was het ook al zo druk. Hoewel nog geen 5 uur, zaten er al veel mensen aan de warme maaltijd en aten zo te ruiken 'actie zeetong'. Wij verspreiden ons door de zaal en namen een borrel. We kregen geen borrelnootjes, zoals de vorige keer.

Thuis gekomen liet Peter mij op de kaart het verschil tussen hier en daar zien en ja, het was een miniem verschil met grote gevolgen. Hij sliep er niet minder om.

Mariette