"Jullie laten me toch niet weer in de steek!", zei Gerard na de vergadering van de tochtencommissie vorige week. De tocht van vandaag stond voor de tweede keer in een jaar op het programma nadat er de vorige keer slechts 4 BBtjes meeliepen.

Maar vandaag werd hij niet teleurgesteld: er kwamen 16 BBtjes opdagen (twee Jannen, twee Laura's, twee Margreten en nog wat ander spul) en dan heb ik Bert niet meegeteld die op de een of andere manier (veel?) te laat op het station arriveerde en vervolgens richting Zweeloo koerste omdat hij dacht we daar zouden aftrappen. Wat niet zo was. We hebben hem de hele dag niet meer gezien.

Alvorens Gerard vroeg of we er klaar voor waren moesten eerst de nieuwe gadgets worden bewonderd. Wim oogstte alom bewondering met zijn nieuwe rugzak die hij eigenhandig had samen gesteld uit twee oude exemplaren en Willemien had zich een nieuwe hoed aangeschaft die haar uitstekend stond. Thea ritste nog even snel haar pijpen af maar toen vertrokken we toch.

Van meet af aan had Gerard er als vanouds flink de pas. Hij had zich voorgenomen om om half 5 weer terug te zijn in het café in Oosterhesselen maar dan had hij toch geen rekening gehouden met de weerbarstigheid van een wandeldag op 8 september: de jaarlijkse kunstroutes en de Open Monumentendag.

De eerste vertraging ontstond op de hei met schapen en jeneverbessen waar alle fotografen helemaal los gingen. Bovendien ontving Thea hier een appje van Peter en Mariette uit Frankrijk dat ze gelijk met een foto wilde beantwoorden. Het geval wilde dat de paden hier aardig kronkelden dus de groep kwijt raken was geen enkel probleem. Met wat geschreeuw, gefluit en nadat Laura de R. zo goed was om even terug te lopen konden ze zich gelukkig snel weer bij de min of meer geduldig wachtende BBtjes voegen.

Op naar Aalden en de koffie. Hier diende zich vertraging nummer twee aan in de vorm van kunstdag Zweeloo. Op verschillende plekken zaten mensen te schilderen en het zou wel heel onbeleefd zijn als we daar zo maar ongeïnteresseerd aan voorbij zouden gaan. Het duurde dus even voor Gerard zijn clubje weer bij elkaar had en ons naar het Hoes van Ol An in Oud Aalden kon leiden. Na de koffie (appeltaart met échte slagroom) liep de voorhoede weer in het inmiddels bekende straffe tempo Aalden uit zonder op te merken dat een ruime achterhoede niets vermoedend bleef staan want ook hier zaten mensen te schilderen. Bovendien zat er een gezellige Drentse blaaskapel jolige liedjes te spelen. Daar móesten we wel naar blijven luisteren!

Toen we verder wilden lopen diende zich een volgende verleiding aan: BBtjes jam te koop. Wat kon dat nou zijn? Het bleek allerlei varianten op blauwe bessenjam te betreffen. Met pompoen, met pruimen en nog veel meer. We wilden de toorn van de voorhoede niet op ons geweten hebben dus niemand ging tot aanschaf over. En nu konden we dan toch een flink stuk doorlopen totdat we in Zweeloo (geloof ik, we kwamen door veel op elkaar lijkende mooie dorpjes) toch echt niet aan de Open Monumentendag voorbij konden. De kerk was open voor publiek en hup! daar verdwenen de BBtjes, de kerk in.

Gerard gaf de moed op, half vijf zou het niet meer worden. Het laatste stuk ging van een leien dakje, geen hindernissen meer. We keuvelden er al lopend lustig op los. Lekkerbekken als we zijn hoorde ik om me heen veel recepten voorbij komen, een van onze favoriete thema's. Het ging ook over het werk dat na deze lange zomer weer hervat werd door een aantal van ons. We verheugden ons op het komend wandelweekend in Ootmarsum, dat vanwege de toename van pensionado's en mensen die minder zijn gaan werken ipv de officiële twee, voor een aantal van ons drie en in een enkel geval zelfs vier dagen zal gaan duren. Janny heeft nog een hele klus aan de logistieke organisatie. En we zagen veel, heel veel, pompoenen. Nog rijp voor oogst op het veld, maar ook uitgestald en te koop, in allerlei kleuren en maten en vormen.

Rond vijf uur waren we terug in Oosterhesselen waar we in een grote leren bank in een halve cirkel ploften, met ruim 25 km in de benen. Gerard kreeg alle lof voor deze fantastische, afwisselende wandeling. We hadden door mooi Drentse esdorpenlandschappen gelopen, door landgoed De Klencke, langs een mooi beekdal en daarnaast had hij ook nog eens gezorgd voor het perfecte wandelweer. En dat is een groot compliment waard!

Marja