wandelaar.png De Boetenbaintjes 

Hunebed4

 (dit woord komt van Margreet S.)

ven2
6 Boetenbaintjes. Dat was de oogst van deze zaterdag. Het viel me nog mee, in de wetenschap dat er BBtjes op vakantie waren, een familiereunie hadden, dan wel anderszins verhinderd waren.

Op de veurlopersvergadering was al duidelijk geworden dat ik de enige was die kon veurlopen vandaag. Een goede reden om terug te grijpen op een wandeling die ik een aantal jaar geleden al eens had gelopen, toen in de winter. En met de trein, want op auto’s hoefde ik vandaag niet te rekenen. Op het station zat Martha al te wachten, enigszins vertwijfeld omdat er verder nog niemand was, Margot kon de trein niet vinden en moest op het laatste moment nog inchecken, Margreet stapte in Haren in en Jan stond in Beilen. Terwijl we wegliepen ontving ik een appje van Mariette met een mooie foto van Peter die aan het veurlopen was in Cinqueterre.

boeketjeEen paar minuten vanaf de trein liepen we al door het weidse boerenlandschap van Drenthe richting Dwingelderveld. Altijd leuk om een bekende wandeling te lopen in een ander seizoen. We lieten ons nu dan ook verrassen door de uitbundige bloemenpracht de hele wandeling door. Heel veel vingerhoedskruid, wilgenroosjes en bloeiende braamstruiken. Dat wordt een goed bramenjaar! We zagen zwanenbloemen en in de vele vennen die we passeerden bloeiden de waterlelies en gele lissen volop. De vogels (koekoek, koekoek) lieten goed van zich horen, en Margreet had ons weer voldoende te leren.

We dronken koffie in de Boslounge, het sympathieke kleine broertje van Van der Valk en liepen daarna via Dwingelderveld en Terhorsterzand weer terug naar Beilen.

We zagen een ree, die geduldig stond te poseren. Een kleine adder lag midden op ons pad te zonnen en we genoten. Het weer werkte geweldig mee. In tegenstelling tot de voorspellingen was het een stralende dag, geen regen, geen onweer. Mijn zonnebril miste ik node: ik had hem thuisgelaten vanwege de grijze lucht die ons in het vooruitzicht was gesteld. Margot had haar nieuwe regencape bij zich, zo groot dat hij ternauwernood in haar kleine rugzakje past en Margreet was met grof geschut gekomen door alles in plastic te verpakken vanwege voorspelde regen en onweersbuien. Het valt kennelijk niet mee om in deze wisselvallige tijden het weer goed te voorspellen.

De enige wanklank was misschien de aanwezigheid van muggen, dazen en ander ongedierte. Hoezo gaat het slecht met de insecten? We hadden het vandaag over van alles en nog wat en namen al onze aktiviteiten door: Margot was net terug van een fietsvakantie in Italië, Jan en Margreet reizen vandaag af naar de Oostzee, ook voor een fietsvakantie. En Margot en ik gaan vanmiddag naar een mooi concert in de Lutherse Kerk. Bezige bijtjes, die Boetenbaintjes.

De nazit was bij de Rooie Kater, tegenover het station, waar we geen zin hadden om ons te haasten om de eerstvolgende trein te halen en zo alle tijd hadden om een tweede biertje te drinken. We concludeerden dat we een geweldige dag hadden gehad en dat deze wandeling zo nog een keer op het programma kan. Waarvan akte!

Marja