De Boetenbaintjes

Hunebed4

Zij was speciaal uit Amsterdam gekomen om ons wandelverkeersles te geven. Wander Lust heette ze, inderdaad het zusje van Ellie Lust. Zijn de Boetenbaintjes een groep en daarmee een colonne en moeten ze rechts van de weg lopen? Of zijn het losse individuen en lopen ze links van de weg? Met deze en andere tips was Wander 1 van de hoogtepunten van de jubileumfeestavond.

Tijdens de wandeling, die vooraf ging aan het feest, kenden we deze lessen nog niet en liepen dus als vanouds of links of rechts van de weg of namen de hele weg in beslag, ook als het geen woonerf was.

Martha leidde 13 BB-tjes rond de stad. Het weer was stukken beter dan verwacht en de regenbroeken waren dan ook al snel niet nodig en veel te warm. Bij het Hoornse meer kwamen we een jogger tegen die zo’n grote, moderne kinderkar voortduwde. Weer eens wat anders dan een hond. En zo vang je twee vliegen in 1 klap.

De paddestoelen stonden massaal mooi te zijn, vooral de vliegenzwammen. Die moesten natuurlijk allemaal gefotografeerd worden en dat hield het tempo mooi laag. We ploeterden door het modderige Friescheveen en stapten met vieze schoenen het restaurant van de sportschool bij de Braak in. We herinnerden ons het verjaardagsfeestje van Jo op deze plek. De dames van de bediening waren buitengewoon vriendelijk, vonden onze vieze schoenen geen enkel probleem en de koffie was lekker. In de Braak liepen we natuurlijk door het liefdeslaantje, waar Laura een foto van Willemien maakte. Via de Onlanden en het Stadspark kwamen we ondanks het slentertempo een uur te vroeg in de stad en dat was maar goed ook, want vanaf dat moment ging het miezeren. Gelukkig had Wim de feesttent al geopend en toen een half uurtje later de bardame arriveerde, kon het feest beginnen. 1 voor 1 druppelden de niet-gewandeld-hebbende BB-tjes binnen en werd het met 27 personen lekker vol en warm.

De koningin sprak in haar troonrede over een stabiel beleid van de afgelopen 25 jaar. Het enige punt van zorg is de vergrijzing en de toename van het aantal blessures. Flankerend beleid is wellicht noodzakelijk. Sander had een prachtig lied over de Boetenbaintjes gemaakt op de melodie van een lied van Neil Young (zie de tekst hieronder). Langzamerhand waren we aardig hongerig geworden en het heerlijke eten ging er dan ook in als Gods woord in een ouderling. We waren nog nauwelijks bekomen van deze overdadige maaltijd of er stormde een dame met lange blonde haren binnen. Het bleek Wander Lust te zijn die ons op hilarische wijze een spiegel voorhield over ons weggedrag. Met wetenschappelijke uitspraken liet ze ons zien hoe het wel moest. Het was een leerzame theorieles. Ze beloofde terug te komen op de picknickdag om het geleerde in praktijk te brengen. Ik verheug me er nu al op. Het zou trouwens nog leuker zijn, als haar zus Ellie ook mee komt.

Hella speelde een mooi klassiek stuk op de gitaar. Ook zij geeft hier een vervolg aan, en wel op de jaarvergadering. Een fijn vooruitzicht.

Een jubileumfeest kan natuurlijk niet zonder quiz. Marja en Frieda hadden alle aspecten van het Boetenbaintjesleven verwerkt in 30 vragen. Zo moesten we bijvoorbeeld raden hoeveel opa’s en oma’s de club heeft of hoeveel stellen. Gelukkig wisten ze zelf ook niet altijd de antwoorden. Team blauw won met 26 punten en kregen allevier een medaille opgespeld.

De veurlopers en het bestuur werden met een fles wijn bedankt voor hun inzet en alle bezoekers kregen een prachtig egeltje van chocolade. We lieten de feestcommissie met de rommel achter en liepen of fietsten in de regen naar huis, bus of trein.

Het was een mooie, gezellige en gedenkwaardige avond. Lustrumcommissie bedankt!

Mariette


Boetenbaintjes 25 jaar

25 jaren zijn wij nu samen wandelend door bos en hei
Op het centraal station kwamen we vaak samen
Heb je nog plek voor mij

Refrein:
Lang zal die leven, voor de Boetenbaintjes
Ook al doet de knie soms pijn
Want wat is er mooier dan in het weekend
In de natuur te zijn

Ja het is al weer een tijd gelee
Toen ik me had aangemeld
Want wandelen dat was mijn passie
Maar ik schrok toch wel, jee wat liepen ze toch snel
Zeker om op tijd te zijn voor de koffie

Refrein:
Velen kwamen, velen gingen. Hun gezichten, die vergeet je gauw
Wij zijn doorgegaan, want mooie dingen
Die blijf je meestal trouw

Refrein: tweemaal