De Boetenbaintjes 
Boetenproat
Het verhaal van regen en zon
Waar we in de regel patent lijken te hebben op nét die ene dag mooi weer in een reeks van mindere dagen lijkt het erop dat het tij aan het keren is. Nu is het tenminste al een paar keer nét die ene dag eigenlijk veel te warm of veel te nat. Zo ook deze dag met Janny en Yolanda als veurlopers. 17 BBtjes zagen het wel zitten om vanuit Borger over landweggetjes en zandpaden naar de bossen van Odoorn en Exloo en over het Buinerveld te lopen. Maar ongelukkigerwijs waren we de bus nog niet uit of het begon te regenen, zodat we ons genoodzaakt zagen om ons snel, snel, in de regenkleding te hijsen en we min of meer in cognito onder al dat plastic aan de wandeling moesten beginnen.
Lauwersmeer
Daar was de wandeling van Annemiek en Frieda. Een dag om nooit te vergeten. Hij was raar, bijzonder, lang, nat, hilarisch, veel heen en weertjes, zoekmomenten, koffie die op zich liet wachten. Kortom: gedenkwaardig.
Puffen in Uffelte
De woensdagclub blies de wandeling af, omdat storm Poly over het land raasde. Voor de zaterdag erna werden temperaturen boven de 30 graden verwacht. Is het dan verantwoord om te wandelen. Oververhitting, uitdroging, zonnesteek. Veurloper Marja twijfelde, ‘trek ik dat wel’? Margreet S. zag het helemaal zitten. En ik wilde ook wel mee. Het probleem loste zichzelf op.
Mooi meer, mooi weer, wat willen we nog meer
Vorig jaar ging onze jaarlijks picknickfestijn niet door, het zal de meesten van ons niet zijn ontgaan. Na de pandemie was de reislustigheid blijkbaar zo groot dat zich voor dit vaste evenement slechts drie liefhebbers hadden aangemeld en dat betekende: Afblazen! Maar na een jaar hadden we de tegenslag wel verwerkt.
Het weer van Gerard
Gerard lijkt patent te hebben op extreem weer. Zijn eerste veurloperswandeling was op 9 maart 2013 in Garnwerd. Het hoosde de hele dag en er stond een koude wind. 9 BBtjes waren dapper en gingen mee, ik bleef thuis, want ik zag de bui al hangen. Op zijn eerste wandeling na 2 jaar blessureleed was het warm, net geen 30 graden, maar toch heet, een buitje zat er niet in.
Alde Feanen
Met Hemelvaart gingen we oostwaarts de grens over naar Duitsland en liepen door de bossen over rotsachtige paden met stijgen en dalen. Met Pinksteren gingen we westwaarts de grens over naar Fryslân en liepen door een weids, waterrijk gebied over vlakke graspaden. De voertaal was Fries, afgewisseld met Duits, want de Duitsers waren massaal op al dat water afgekomen.
Geburtstag
“Je bent jarig”, zei tentgenoot Margreet toen ik mijn ogen open deed en gaf me alvast een cadeautje. Dat was het begin van een feestelijke dag: toen ik terugkwam van het douchen werd ik toegezongen, bleek mijn tentje versierd met ballonnetjes, vlaggetjes, bloemetjes en stond er een fles lekkere wijn.
Hermansweg, Daslookweg und Kein Weg
Al deze wegen betraden we in het Teutoburgerwald. Soms waren ze breed en vlak met indrukwekkende beuken met teer groene blaadjes die het zonlicht filterden. Soms rotsachtig met venijnige kuitenbijterjtes en mooie uitzichten en soms verhard langs geurende meidoorns en koolzaad, die streden om de lekkerste geur, en de sering was een goede derde. Kein Weg was vooral leuk omdat het eigenlijk niet mocht. De zon scheen uitbundig en de temperatuur was aangenaam.