De BoetenbaintjesBoetenproat
De groene hen
- Boetenproat
Ik heb het winterweekend overleefd! En hoe! Het was een makkie, dankzij de verwennerij van Janet, de warmtespullen van Thea, het mooie weer, het warme kampvuur en de prachtige wandelingen. We waren met de bekende 8: Laura en Willemien, Annemiek, Tea, Jan, Janet en Peter en Mariette. Thea had helaas last van haar voet, maar kwam wel eten en Arjen ging een paar kilometer verderop achter de wolven aan.
De eerste wandeling van 2024: een grijs doch goed begin
- Boetenproat
Modder en miezer ontnamen me de afgelopen weken alle enthousiasme om mee te lopen, maar nu moest het er maar weer eens van komen. Met de bus naar Peize, mooi dichtbij dus.
We blijven doormodderen
- Boetenproat
Toen ik zaterdag opstond, was de dag weer even grijs, grauw, mistig en nattig als de afgelopen weken. Een dichtregel schoot me te binnen ‘o land van mest en mist’. Het is de Boutade van P.A. de Génestet.
Bijna geen regen………Harma had gelijk.
- Boetenproat
Toen ik wakker werd vanochtend kletterde de hagel tegen de ruiten. Ga ik wel wandelen? Ja, ik ga, want ik ben al een aantal keren niet geweest. Nog even de voorspelling van Harma Boer op RTV Noord lezen, deze is vaak behoorlijk kloppend. Harma zegt: “Vanochtend af en toe een bui, maar in de middag droog en zelfs een zonnetje”.
Eigen keuze
- Boetenproat
“De herfst is het seizoen voor gevorderden”. Deze quote is niet van mezelf, ik heb hem geleend van onze onvolprezen bioloog Midas Dekkers. Hij voegde er aan toe dat de lente en de zomer een makkie waren, ja, dat kunnen we allemaal wel. Maar de herfst met zijn druilerige dagen: dan komt het er op aan.
Op je sloffen door de modder
- Boetenproat
Dankzij het organisatietalent van Marja waren er voldoende auto’s, of liever gezegd te veel. Dus even een paar parkeren op P&R Haren, bij iedereen bekend. Die langs de snelweg dus. Maar ja, er is er ook 1 bij station Haren. En zo kwam het dat de een op de ene plek stond en de ander op de andere. Toch met te veel auto’s naar Veenhuizen.
Drukte op de Grote Stille heide
- Boetenproat
Rudolf kwam er op het station niet helemaal uit: wáár moesten de auto’s geparkeerd worden? Op het Koonbroompad? Op het Kroomboonpad? De wat meer doorgewinterde BBtjes wisten het natuurlijk wel: Margreet D verwachtte ons aan het begin van het Boomkroonpad bij Drouwen. En na een voorstelrondje van twee aspirant-leden begonnen we daar vol goede moed met z’n zestienen aan de ons beloofde 25 km door bos, langs strand en over het Gasselter- en Gieterveld. We werden hierbij vergezeld door vele deelnemers van de Ultra Run die ons de hele verdere dag zouden achtervolgen, inhalen en ons verschrikt aan de kant lieten springen.
Hoogtepunt in het begin, venijn in de staart
- Boetenproat
Vandaag een wandeling vanaf Westerbork. Even na tienen ontstaat wat twijfel bij de eerste aangekomen wandelaars op de parkeerplaats. Geen wandelgroep te zien en Manon en Iena kennen elkaar nog niet.