Hoe nat het was en hoe ver
Marja beloofde een lekker lang rondje Beilen van 24 kilometer met veel natuurschoon. Het gebied ligt aan weerszijden van de A28, hetgeen een voorteken bleek te zijn. Ze had dit rondje al vaker gedaan en voorzover ik wist was ik nog nooit mee geweest. Dus moest het er maar eens van komen.
Het mooie lenteweer had plaats gemaakt voor winterse kou en er werd hagel en harde wind voorspeld. Toen we nog maar 5 minuten in de auto zaten, begon het te hozen en hadden we de neiging rechtsomkeert te maken, maar er werd op ons gerekend.
De laatste dag van de wintertijd
Dat was het deze wandeldag eind maart, en dat hebben we geweten. Er was geen spoor meer van de winter -of wat daar voor door had moeten gaan- te bekennen. De hele week was het strak blauw, er was geen zuchtje wind en de zon liet zich van haar allerbeste kant zien.
Een uitgelezen dag dus voor een mooie wandeling met 13 BBtjes, 9 op het station vanwaar we met de bus naar Annen reisden. Daar voegden zich er nog eens 4 bij, onder wie Marieke. Wat fijn dat ze weer van de partij kon zijn.
Biggetjes en reeën
En alweer, of liever gezegd nog steeds, een mooie zonnige lentedag. De wind was 14 BB-tjes gunstig gezind, hield zijn adem wat meer in en blies uit het zuiden. Nog net geen brokjesweer, maar dat duurt vast niet lang meer.
Een vleugje lente
De weersvoorspellingen stelden ons een mooie, windstille dag in het vooruitzicht en voorloper Jan had een tweede traject van het Groot Frieslandpad voor ons in petto. Vroeg uit de veren dus, wandelschoenen aan en gaan! Het was weliswaar even slikken toen ’s morgens de wereld nog koud en wit was (mooi, dat wel) en er toch nog een dikke winterjas aan te pas moest komen, maar dat moest dan maar.
Groot Friesland in Drenthe
Heel lang geleden strekte Magna Frisia zich uit van het Zwin tot de Wezer met Utrecht als middelpunt. Er was nog geen Zuiderzee, geen Marsdiep, laat staan een Afsluitdijk. Noord-Holland en Friesland zaten nog aan elkaar vast, tot de Julianavloed in 1164 en de Allerheiligenvloed in 1170 tussenbeide kwamen. En langzamerhand werd het grote Friesland tot het Friesland van nu. De grootheid is nog terug te vinden in de namen West-Friesland en Ost-Friesland. Deze geschiedenis was de inspiratiebron voor het Groot-Frieslandpad, een LAW van Bergen naar Leer met een afstand van 362 kilometer.
Geen kerstwandeling
Het had zo mooi kunnen zijn. Het was eerste kerstdag prachtig winterweer met een blauwe lucht, een paar graden vorst en een gezonde oostenwind. Maar we moesten het doen zonder de Langeloërduinen en de Zuursche duinen. Geen koffie in brasserie Jachtlust in Steenbergen en geen nazit met Glühwein in de Norgerberg.
Autoroeten krabb’n
Daar begon deze winterse decemberdag mee. Was ik nog even van plan geweest om op de fiets naar het station te gaan en vervolgens met de bus naar Haren, zoals voorloper van dienst Annemiek het volgens het programma had bedacht, het gemak van de auto voor de deur won het toch weer.
Langs de Hunze
Het was een mooie, wat licht mistige zaterdag op 13 november. Perfect weer voor een wandeling. We vetrokken dit keer met de Qliner, niet verkeerd. De tweede halte was een kwartier lopen vanaf mijn huis.