De Boetenbaintjes 
Boetenproat
Niet wandelen in tijden van Corona
Gisteren, zaterdag 28 maart, hadden we kunnen wandelen met Peter in Gasselte. Dat was vast mooi geweest, het was mooi weer, zonnig met een frisse noordenwind en wandelen met Peter en de BB-tjes is altijd gezellig. Maar helaas wandelen met een club BB-tjes mag niet meer. In een rijtje achter elkaar lopen aan met anderhalve meter ertussen is ook niet echt gezellig. En geen horeca onderweg maakt het er ook niet leuker op.
Wandelen in tijden van Corona
Met 18 BB-tjes wandelen in de natuur. Heel veel vitamine D opdoen. 24 kilometer afleggen. Dan moeten we Corona wel van ons lijf houden toch? We waren niet met 100, dus het mag. Vitamine D is goed voor de botten. En neurowetenschapper O’Mara schrijft in zijn boek ‘Te voet’ dat wandelen de beste heelmeester is, waar geen medicijn tegenop kan. Volgens hem is het wel het beste om 15 kilometer per dag te lopen, dus gisteren was een goed begin. Laten we zo doorgaan, dan blijven we gezond.
Polderen met Peter
Het was nog even spannend of we allemaal in de auto’s zouden passen. 11 BBtjes in 2 auto’s is wel erg krap, om niet te zeggen onmogelijk. Thea zou nog langs het station rijden en daar kon nog 1 passagier bij, want ze had Iet en haar dochter opgepikt. En zowaar was ze over vijf over half tien onze reddende engel.
Marja’s kudde
Het waren er maar liefst 19! 9 stonden te blauwbekken op de carpoolplaats in Borger en 10 rolden om 10 over 10 uit de Qliner. Als een volleerd herder leidde Marja de schaapjes van Borger naar Exloo en terug. Ze had geen kooikerhondjes nodig. Zou trouwens wel gezellig geweest zijn.
Korte impressie van een weekend winterkamperen
Bekijk het fotoalbum en weet
Wie: 8 Boetenbaintjes, waaronder 2 groentjes (wat winterkamperen betreft)
Wanneer: 18 en 19 januari
Waar: omgeving Ommen
Georganiseerd door: Jan & Peter
Verzamelplaats: station Ommen, waar een gezellig restaurant met aardige bediening is
Rijp en IJshaar
De laatste wandeldag van het jaar begon met een fantastische zonsopgang en nog voor we op het station waren, hadden we de laatste dr Denkerpuzzel van het jaar opgelost. Het ging om plaatsen in Friesland. Thea uit Drachten had er meer moeite mee. Ze had geen tijd om mee te wandelen, maar wel om Peter de hele dag via de app naar hints te vragen. 11 BB-tjes gingen wel op pad om de laatste restjes van de kerstdiners weg te werken.
DDtjes in Friesland
Dappere Dodo’s, Dappere Doorzetters, Dappere Diehards oftewel Dappere BBtjes trotseerden het hondenweer aan het begin van deze wandeldag. En voordat iedereen zo ver was, was er veel getwijfeld, eindeloos op de Buienradar gekeken (Iet en ik), al na de eerste twee stappen uit huis al bijna weer teruggekeerd (Margreet). Janny dacht dat ze de enige gek zou zijn die mee zou gaan.
Herfstpracht
“Oei, koud”, dacht ik bij het wakker worden met een venijnige oostenwind op mijn slaapkamerraam.
De verleiding om me nog een keer lekker om te draaien stak even de kop op maar vlak daarna dacht ik “Gaan!”. Wel haalde ik een wat dikkere jas uit de kast. Met 9 BBtjes vertrokken we van het station onder wie een nieuw lid, Janette. In Wateren stond Thea al op ons te wachten. Jan de R was vandaag de veurloper en wilde zo snel mogelijk in de benen want het was een lange rit geweest, er stond 24 km op het programma en het zou al vroeg donkeren. Geen tijd te verliezen dus. In dit verband werd er een nieuw woord geïntroduceerd: Het broodpakmoment (brood pakken en snel, liefst lopend, opeten).