De Boetenbaintjes 
Boetenproat
Bikkels in Bad Iburg
Het wordt haast een beetje saai en eentonig, het beschrijven van het Duitslandweekend. Maar alweer hadden we het mooiste weer van de wereld, een zonovergoten rustige camping, prachtige wandelingen, koud bier of frisse Grauburgunder, taart en asperges. Niemand kon zich herinneren dat we ooit slecht weer gehad hadden. Geen wonder dat iedereen graag mee wil. 18 deelnemers dit jaar, waaronder 4 nieuwelingen en 5 hotelslapers.
Rupsjes Nooitgenoeg
Acht BBtjes, 2 mannen en 6 vrouwen, hadden zaterdag 12 mei een fantastische wandeldag. Het voorjaar was voluit losgebarsten. Voor het eerst konden de brokjes en korte broeken aan. De bermen en slootkanten stonden vol fluitekruid, pinsterbloem en scherpe boterbloem. De meidoorns stonden wit te stralen en zwaar te geuren.
Zonder titel
Meestal weet ik halverwege de wandeling al wat het thema en de titel van mijn column worden. Afgelopen zaterdag wist ik het niet. Te veel onderwerpen, te veel diversiteit. Ik had 'Herkansing' kunnen kiezen. Immers de tocht Leek-Groningen van Martha en Annemiek had vorig jaar door de slechte weersverwachting slechts 3 deelnemers. In de herkansing was het aantal deelnemers spectaculair gestegen naar 12, maar of het weer beter was? Daarover later meer.
Anemonenroute in Amen
We waren nog geen honderd meter verwijderd van ons startpunt café de Amer of daar waren ze: een groot plakkaat anemoontjes. Ze waren nog niet helemaal open, het was nog niet warm genoeg. De hele dag vergezelden ze ons en gingen ze steeds verder open met een hele slootkant vol stralende bloemetjes als finale. En dankzij Margreet S. hoorde ik ook de groene specht. Een ree sprong elegant over de sloot en sprintte door het grasland en het was overal geel van het speenkruid.
Heiligpauze
Eindelijk was het weer eens zover: we lagen met 20 BB-tjes languit in de hei in de zon. Dat was lang geleden. Weliswaar maar een half uur, want zo warm was het nu ook weer niet, maar fijn was het wel en Sietske trok zelfs haar broekspijpen op om bruine benen te krijgen. We kunnen het ook een heilige pauze noemen. De hele dag was eigenlijk heerlijk en heilig. Marja had een mooie route bedacht rond Schoonoord. Het was lekker weer met zon en weinig wind en je rook en hoorde de lente. De eerste kieviten lieten zich horen, maar niet zien en de buizerd vloog traag over de es. Toen Marja voorliep had ze ook nog een eekhoorn en reeën gezien, maar die hielden zich nu gedeisd voor zo’n grote club.
Olympische pauze
We hebben er een nieuwe pauze bij. Naast de korte pauze, de lange pauze, de plaspauze, de broodjespakpauze, de omkleedpauze en de lekker-lang-in-de-zon-ligpauze, hebben we nu ook nog de Olympische pauze. Soms valt die pauze samen met de koffiestop en staan alle mobieltjes tegen elkaar in te tetteren en verslag te doen van het schaatsen.
Zilver en goud
De hele week was het weer goud geweest met de hele dag zon, geen wind en een beetje vorst. Zaterdag was het zilver, de zon was wat minder, maar nog steeds geen wind en een beetje vorst. Ireen en Sjenkie verloren goud, maar wonnen zilver. En toch hadden we ook goud met Carlijn en vandaag Sven. En niet te vergeten het brons van Antoinette. Natuurlijk was de wandeling in Norg ook goud, want dat is mijn geboorteplaats en dus de mooiste plek van de wereld.
Optellen en aftrekken
Het was een heel gereken tijdens de wandeling rond het Fochteloërveen. We waren de hele tijd aan het tellen, zowel BB-tjes als vogels. Om 1 minuut voor half tien waren we met 9, toen Gerard en Monique aan kwamen scheuren: 11 BB-tjes dus in 5 auto's. Goed onthouden. In Veenhuizen stonden er nog 4 met 3 auto's. 11 plus 4 is 15. Mooi aantal.