De BoetenbaintjesBoetenproat
Barre wintertocht
- Boetenproat
Eindelijk zouden we in echt winterweer kunnen kamperen. De verwachting was: overdag min 4, in de nacht min 7 en overdag in stevige oostenwind die de gevoelstemperatuur van min 10 of min 15 beloofde, weinig zon en geen sneeuw. Dat was ons in jaren niet overkomen. We waanden ons al elfstedentochthelden. De thuisblijvers dachten toch geen spijt te hebben? Lees verder en oordeel zelf.
Code Oranje en Vijtig tinten grijs
- Boetenproat
Bij code Oranje ga je de weg niet op, maar blijf je thuis. Want buiten is het gevaarlijk: IJZEL EN GLADHEID. Rondom ons huis was het inderdaad spekglad en de bomen zaten dik in de ijzel. Maar de autoweg werd gewoon bereden en de buienradar was over de rest van de dag tamelijk optimistisch. Het was wel mistig en grijs. Dus reden we met gepaste snelheid over een schone weg veilig naar Groningen.
Rooie Thea: bofferd en toppianiste
- Boetenproat
De wandeling van gastveurloper rooie Thea was natuurlijk op zichzelf al heel mooi, maar het stralende en schitterende winterweer gaven het een extra dimensie. Een bofferd dus, die Thea. Toen bleek dat ze de wandeling zonder kaart of GPS leidde, vergeleek Martha haar met een toppianist die uit het blote hoofd een concert van Mozart speelde. Er waren omstanders die dit compliment probeerden te bagatelliseren met opmerkingen als: "ze heeft de route natuurlijk al 10 keer met kaart gelopen" en "zo’n pianist heeft het 100 keer van papier gespeeld". Maar Thea nam het compliment stralend in ontvangst en gelijk had ze.
Mistige Route 66
- Boetenproat
Hoe kun je je 66ste verjaardag nou beter vieren dan met een lekkere wandeling van de familie Boetenbaintjes? Nou, misschien met het concert later op de dag van Pé Daalemmer en Rooie Rinus.
Herfst in Gees
- Boetenproat
Zes Boetenbaintjes en drie auto’s; dat zijn 3 chauffeurs met ieder een eigen bijrijder en dan toch nog verkeerd rijden. D.w.z. Jan reed natuurlijk goed, Mariette en Margreet dachten dat ze fout waren, stopten en overlegden met Gerard en Henny. "Ik let helemaal niet op, wij volgen jou gewoon", aldus Henny. Enfin, we kwamen weer op dezelfde weg terecht en ook in dezelfde richting en bleken toch op de goede weg te zijn. Gerard en Henny, die nu voorop reden, reden de afslag Westerbork keihard voorbij en kwamen 20 minuten later ook aan. Het valt niet mee, autorijden!
Wandelweekend dag 2: Voor elk mens en dier wat wils op de Veluwe
- Boetenproat
De volgende dag begon met een heerlijk ontbijtje op de picknicktafels tussen de hutten. Jaah hutten, want de enige boetenbaintjes met tent waren Peter en Mariette. Luxe hoor, een echt bed en een dak boven je hoofd. Daarbij kwam dat het ook nog eens een “stille nacht” was. Nee, dit is niet ironisch bedoeld. Het was echt zo.
Krijg het heen en weer
- Boetenproat
Janny was zaterdag onze nieuwe veurloper, omdat Wim nog steeds geblesseerd is. De reis verliep voorspoedig; 2 auto’s waren precies genoeg voor 9 BB-tjes (8 vrouwen en 1 man) en de routebeschrijving naar Gasteren was perfect. Terwijl Janny de GPS inschakelde en de kaart bestudeerde werd er druk gepraat over verven en goeie huisschilders (Margot had de verfvlekken nog op haar handen) en kostte het Janny moeite ons in de benen te krijgen.
Wandelweekend dag 1: Een vos in het Hazenleger in Wolfheze
- Boetenproat
Het was een dierrijk en mensarm (tenminste als het gaat om het aantal BB-tjes) en prachtig wandelweekend. Met zijn zessen begonnen we het weekend in het huis van Janet en Arjen aan het Hazenleger in Wolfheze. Janet is de initiatiefneemster van het winterkamperen en Arjen is een natuurliefhebber en – kenner pur sang.