De BoetenbaintjesBoetenproat
Tachtig is prachtig!
- Boetenproat
Deze slogan geldt zeker als je de tachtigjarige leeftijd bereikt met zo’n superconditie, zowel fysiek als psychisch, als onze veurloper Jo. Iedere wandelzaterdag is hij present, loopt bijna altijd in de voorhoede, en is niet stuk te krijgen. Hij is er niet als hij op een of andere verre reis is. Meestal op hoogtestage om zijn conditie op peil te houden. Hij loopt alleen in de achterhoede, als hij, net terug met een jetlag uit Cuba, toch wil wandelen. Hij sport 3 keer in de week, en is zeer belezen.
Kamperen in keuken en kas
- Boetenproat
Eindelijk hadden we echt winterweer op het winterkampeerweekend. In jaren niet zoveel en zolang sneeuw gehad en temperaturen onder nul en gure, harde oostenwind. Die afgelopen tien jaar was het warm, grijs en nat. Janet en Jan hadden een mooie camping met overdekte vuurplaats uitgezocht in Schoonloo, Jan had de routes in zijn GPS, en de harde kern van 7 (Janet, 2 Jannen, 2 T(h)ea’s en Peter en ik) was er klaar voor. Maar zoals wel vaker in het leven, pakte het heel anders uit. Janet blesseerde met langlaufen haar elleboog, Peter en ik konden door verdrietige familieomstandigheden niet mee, en de overgebleven 4 vonden het dan niet echt leuk.
Kerstwandeling
- Boetenproat
We sloten het wandeljaar af met een wandeling op tweede kerstdag met Jan als Veurloper. Vorig jaar liepen we op derde kerstdag op Schier in een stralende winterzon met een fantastische zonsondergang. Een uitdaging voor Jan om dit te evenaren of te overtreffen. Bovendien waren alle Veurlopers mee als pottenkijkers: Jo met een bruine kop, een jetlag en een Cubaans metabolisme, Wim die met zijn lange benen en ferme pas telkens vooruit stoof om foto’s te maken en kampioen omtrekkende bewegingen is, en Peter, die met zijn pijnlijke pols na een val van zes meter zijn wandeling op Schier verdedigde. Nu had Jan de mazzel dat het voor het eerst sinds 18 jaar weer een witte kerst was. Hoewel wit? Hier en daar lagen kilometers groene weilanden. Bovendien had Jan de mooiste sneeuwwandeling ooit van de Punt naar Assen al op zijn naam staan. Daar kun je jaren op teren.
Eppiesbergie
- Boetenproat
Zaterdag 12 december was het eindelijk zover: de wandeling naar en over en rond het Eppiesbergie stond op het programma. Veurloper Peter had het er al weken over: hoe bijzonder het was, en hoe hoog en hoe echt Drents. Want twee Drentse verkleinwoorden in één woord beloven gouden bergen. Het doet me denken aan een liedje van de Bende van Baflo Bill over een steengrillegie op het hunnebeddegie. De verwachtingen waren hoog gespannen.
Rondwandeling Zeijerveen
- Boetenproat
Sent: Wednesday, November 25, 2009 6:30 PM
Subject: next Saturday
Dear Jo,
I need lots of fresh air, even if it's raining. Could you pick me up?
Kind regards,
Anthonie
Hoi Anthonie,
Zaterdag heb ik een flinke partij modder in de aanbieding. Ik heb een grote
portie voor je gereserveerd. Met regen als saus.
Tot zaterdag 09.10 uur.
Moi,
Jo
Met bovenstaande e-mailwisseling begon het Jo-avontuur op zaterdag 28 november.
Omtrekkende bewegingen
- Boetenproat
Hoe slaag je erin je wandelclub tweeënhalf uur aan het lijntje te houden door omtrekkende bewegingen rond de koffiegelegenheid te maken? Veurloper Wim is daar een meester in. We parkeren op nog geen kilometer van het Nije Hemelriek, we zigzaggen en cirkelen door het Gietener bos, hebben zo nu en dan een aha-erlebnis (“zagen we die houthakkers een half uur geleden ook al niet”), zien de parkeerplaats 2 keer, schampen het Nije Hemelriek, maar mogen toch pas om kwart over twaalf naar binnen en aan de koffie.
Afslag Exloo
- Boetenproat
Waarschijnlijk heeft Jo afgelopen nacht niet goed geslapen. Des te erger omdat de nacht een uur langer duurde. Hij vreesde het onderwerp van mijn column en scherpe pen te worden. En terecht, want daar was alle reden toe: hij kwam te laat, ging dwars door de bush, maakte een extra, nodeloos lusje en liep 900 meter meer dan afgesproken. Dat past helemaal niet bij Jo.
Prikkeldraad
- Boetenproat
Op zaterdag 22 augustus stond een rondje Een op het programma.
Veurloper Peter was de hele week al op zoek naar de route, die hij al eerder gelopen had. Nergens te vinden. Wel 2 knapzakroutes vanuit Een, die je aan elkaar kunt knopen met een overbruggingsstuk. Nog een lusje Ronostrand erbij om aan de beloofde 28 kilometer te komen en klaar is Peter.